Układanie paneli podłogowych krok po kroku – praktyczny instruktaż.
Pozorna łatwość układania paneli podłogowych sprzyja decyzji o samodzielnym montażu paneli podłogowych. Prosty system mocowania podłogi pływającej daje szerokie możliwości aranżacyjne pomieszczeń. Szeroki wybór paneli także sprzyja chęci wymiany czy też pierwszego ułożenia paneli w naszym mieszkaniu.
Panel co do zasady zazwyczaj układa się na wypoziomowanej wcześniej posadzce bez przyklejania do podłoża.
Nie ma zatem konieczności stosowania kleju czy też innych produktów spajających. Zatem sama praca powinna się zakończyć w stosunkowo niedługim czasie. Pokój o powierzchni samodzielnie w można wykonać bez specjalnych umiejętności w zaledwie kilka godzin. Montażyści f z firmy remont4you.com.pl pracując w zespole dwuosobowym potrafią niekiedy ułożyć ponad 100m podłogi w dniu roboczym niekiedy nawet z listwowaniem.
Powróćmy jednak do realizacji samodzielnej wymiany podłogi. Należy pamiętać aby przed montażem paneli wnieść swoją okładzinę podłogową na 48 godzin przed planowanym terminem układania do pomieszczeń w których panele będą układane.
Pozwoli to na właściwe zaaklimatyzowanie się materiału do warunków panujących w pomieszczeniu.
Jak już wcześniej wspominaliśmy prawidłowy montaż paneli podłogowych należy rozpocząć od odpowiedniego przygotowania podłoża. Powinno być suche i równe i stabilne.
Po spełnieniu tych warunków wykładamy folię paraizolacyjną i podkład o grubości od 1mm wzwyż w zależności od potrzeb. Folię paroizolacyjną rozłóż na całej powierzchni podłogi. Ułóż ją w formie wanny – zewnętrzne brzegi wywiń na ścianę i dobrze dociśnij (szczególnie w narożnikach). Kolejne pasy rozkładaj tak, by nachodziły na siebie na około 10-20 cm i połącz je taśmą klejącą.
Przy ogrzewaniu podłogowym należy także uwzględnić inną przepuszczalność cieplną podkłady. Występuję także podkłady już z gotową folią zastępującą producenta folię paraizolacyjną. Mają one także już przygotowane części do sklejania pasów ze sobą.
Ułożenie folii i podkładu
Na folię nałóż podkład izolujący . Zrób to w taki sposób, aby łączenia poszczególnych materiałów nie wypadały w tym samym miejscu. By uniknąć ślizgania się powierzchni, połącz poszczególne fragmenty taśmą klejącą. Co ważne, podkład wygłuszający powinien przylegać do ściany, ale na nią nie nachodzić. Pamiętaj też, że panele z laminatu posiadają zintegrowaną warstwę izolacyjną.
Układanie pierwszego rzędu
Jeśli pierwszy rząd paneli potrzebuje wspomnianego wcześniej zwężenia, dotnij go do odpowiedniej szerokości. Jeśli nie ma takiej konieczności, montaż rozpocznij od użycia całych płyt. Połóż je piórem w stronę ściany. Pamiętaj o dylatacji. W celu jej zachowania, użyj klinów dystansowych.
Poszczególne elementy łącz ze sobą krótszym bokiem. Umieść pióro jednego panelu we wpuście drugiego (znajdującego się już na podłodze) pod kątem ok. 70 stopni i opuść go do podłogi. Ostatni element w rzędzie najczęściej wymaga przycięcia. Dokładnie odmierz pozostałą lukę i dopasuj brakujący fragment. Pamiętaj, by nie był krótszy niż 40 cm.
Układanie paneli podłogowych
Układanie paneli podłogowych w kolejnych rzędach, zawsze rozpoczynaj elementem resztkowym – pozostałym po panelu dociętym na końcu poprzedniego szeregu. Do jego krótszego boku dołącz kolejne odcinki i stwórz odpowiedniej długość pas. Powstały rząd dopasuj do już ułożonej linii paneli i zepnij ze sobą. Poszczególne elementy szeregu możesz także scalać pojedynczo – deska po desce. Tak łączone części dobij gumowym młotkiem, korzystając z drewnianego klocka.
Ostatni rząd paneli
Końcowa linia paneli podłogowych najczęściej wymaga docięcia na szerokość (nie węższą niż 5 centymetrów). Pamiętaj, by cięcie zrobić po stronie brzegu z piórem. Inaczej nie połączysz panelu z pozostałą częścią ułożonej podłogi. Montując przycięte deski uważaj, by nie uszkodzić ściany i nie podwinąć ułożonej wcześniej folii.
Prace wykończeniowe
Układanie paneli podłogowych zakończ pracami kosmetycznymi. Po położeniu wszystkich elementów, odetnij folię wystającą wzdłuż ścian i usuń kliny dystansowe. Szczeliny dylatacyjne zamaskuj listwami przypodłogowymi. W miejscu styku paneli z inną posadzką zamocuj z kolei listwy wykończeniowe.
Układanie paneli podłogowych krok po kroku to zadanie, które nie jest skomplikowane, jeśli już wiesz, jak to zrobić. Pamiętaj o wszystkich zasadach i ciesz się nową, piękną podłogą w swoim domu.
Zanim przystąpimy do samodzielnego montażu paneli podłogowych, warto zapoznać się z instrukcją dołączoną przez producenta. Znajdziemy w niej zalecenia co do rekomendowanego sposobu łączenia paneli. Niektóre z metod nie są bowiem zalecane w przypadku jednych produktów, a rekomendowane w przypadku innych.
Zanim przystąpimy do pracy, należy dokładnie zmierzyć dane pomieszczenie i zdecydować, w jaki sposób chcemy ułożyć daną posadzkę. Po wykonaniu pomiarów warto także przygotować szkic ułożenia płytek z uwzględnieniem wymiarów pomieszczenia i okładziny.
Porada eksperta:Jak liczyć potrzebną ilość płytek?– przy łączeniach prostych do powierzchni posadzki dodajemy około 5% więcej płytek,– przy naprzemiennych około 10%,– przy skośnych (karo) około 15%.
Warto także określić potrzebną liczbę płytek (pamiętając, by kupić ich o około 5-15% więcej), wybrać rodzaj i pojemność zaprawy fugującej, klej i ew. masę wyrównawczą lub folię w płynie. Obliczając powierzchnię pokrywaną płytkami, doliczmy także około 1-3% powierzchni, którą zajmują zwykle fugi.
Klej lub zaprawę klejową należy dobrać do podłoża, na jakim będziemy układać płytki ceramiczne, a także do rodzaju stosowanej okładziny. Zaprawy o wysokich parametrach sprawdzą się podczas mocowania płytek wielkoformatowych, gresowych, kwarcowych czy marmurowych. Mocniejsze zaprawy stosujemy także, jeśli płytki mają być mocowane na starych i trudnych podłożach (np. lastriko, elementach drewnopochodnych czy starej terakocie). W przypadku układania podłóg zewnętrznych należy wybrać zaprawę mrozoodporną.
Przygotowanie podłoża
Posadzkę należy dokładnie wyszczotkować i wyczyścić, usuwając także tłuste plamy odpowiednimi detergentami, a potem spłukać czystą wodą. Starą gładką posadzkę z płytek najlepiej zarysować szlifierką, gruboziarnistym papierem ściernym lub innym ostrym narzędziem, a znaczne nierówności podłoża pokryć zaprawą wyrównującą. Między podłożem a klejem można zastosować też tzw. folię w płynie, która zaimpregnuje i zabezpieczy daną powierzchnię. Pamiętajmy też, aby przystąpić do dalszych prac dopiero po całkowitym wysuszeniu czyszczonej powierzchni.
Gdy czyszczona powierzchnia będzie już gotowa, możesz zadbać o wyznaczenie linii, do której będziesz układać płytki. Warto o tym pamiętać, szczególnie gdy nie układasz płytek na całej powierzchni ściany, a tylko do pewnej wyznaczonej wysokości. Do wyznaczenia granicy takiego pokrycia ściany możesz wykorzystać drewnianą listwę, którą tymczasowo, na czas remontu, przykręcisz do ściany.
Ustalenie układu płytek
W czasie planowania układu warto uwzględnić powierzchnię pomieszczenia, rozmiar płytek i miejsce na spoinę. Układanie posadzki wygodnie jest rozpocząć w przeciwległym do drzwi narożniku. Pierwszy rząd powinien być wyłożony z płytek całych, a układanie najlepiej zakończyć przy wyjściu. W przypadku układania płytek prosto możemy też podzielić pomieszczenie dwiema prostopadłymi liniami (na schemacie P i L, przechodzące przez punkt O).
Przed przyklejeniem płytek warto je ułożyć na wyznaczonej osi OP „na sucho” na podłożu, uwzględniając także szerokość spoin. Pozwoli to sprawdzić, czy dobrze rozplanowaliśmy układ i czy mamy odpowiednią ilość materiału.
Uwaga!Pamiętaj, aby w pomieszczeniach o powierzchni ponad 20 m² zastosować szczelinę dylatacyjną przy ścianach.
Układamy płytki na zaprawie klejowej
Szczególnie w pomieszczeniach narażonych na dużą wilgotność warto przeprowadzić kilkuetapowe przygotowanie podłoża, czyli gruntowanie, izolację, a także zastosowanie dodatkowej powłoki uszczelniającej (w kątach można użyć do tego celu specjalnej elastycznej taśmy uszczelniającej). Gdy mamy przygotowaną powierzchnię i zaplanowany układ płytek, przechodzimy do nakładania zaprawy klejowej. Odpowiedni klej do glazury należy rozrobić w zimnej wodzie. Mieszaj go mieszadłem, które zamontowane zostanie do wiertarki, włączonej na małe obroty. Małą ilość kleju, niezbędną do naprawy ubytków w glazurze możesz również rozmieszać ręcznie. Najlepiej wykonywać to szpachlą o grubości wskazanej przez producenta danej zaprawy (zwykle od 0,5 do 1 cm).
Aby zachować równą odległość między płytkami, użyj krzyżyków dystansowych. Klej rozprowadzaj równo po powierzchni, a następnie zębatą packą twórz na nim bruzdy. Bruzdy powinny być tym większe, im większa będzie przyklejana płytka.
Jednorazowo najlepiej pokrywać powierzchnię nie większą niż 1 m2. Ułożony fragment delikatnie dociskamy – najlepiej zastosować do tego gumowy młotek. Po ułożeniu 2 równoległych rzędów rozpoczynamy układać prostopadły. Stosujemy też poziomicę, aby upewnić się, że terakota jest równo ułożona.
Kleimy płytki do podłoża
Płytki ceramiczne klejone są najczęściej do starych posadzek wykonanych z PCV, elementów drewnopochodnych oraz starych, dobrze osadzonych płytek. Aby mieć pewność, czy stare podłoże jest dobrze umocowane, najlepiej opukać je młotkiem murarskim – głuchy dźwięk może oznaczać, że połączenie jest niestabilne i nie warto nakładać na takie podłoże nowej warstwy. Elementy dawnej posadzki, które się ruszają, kruszą i łamią, usuwamy, gdyż ułożona na nich warstwa nie będzie trwała. Jeśli niestabilne są pojedyncze płytki, pozbywamy się ich i wypełniamy ich miejsce zaprawą cementowa i kruszywem. Powierzchnię należy oczyścić i odtłuścić – możesz zastosować odkurzacz warsztatowy, ostrą szczotkę oraz szpachelkę. Płaszczyznę można także zmatowić szlifierką lub papierem ściernym.
Wybierając sposób klejenia płytek, warto zadecydować się na użycie produktów o zwiększonej przyczepności, najlepiej przeznaczonych do danego typu posadzki. Wybrany klej najlepiej rozprowadzamy zębatą szpachlą, pamiętając o tym, aby przed całkowitym wyschnięciem kleju usunąć krzyżyki dystansowe.
Fugowanie
Spoiny najlepiej jest wypełniać około 12 godzin po ułożeniu płytek i usunięciu krzyżyków dystansowych. Gotowe masy fugujące nakładamy kauczukową szpachlą tak, aby dokładnie pokryć wszystkie szczeliny. W przypadku fugowania w łazienkach czy kuchniach warto wybrać spoiny, które mają, dodatkowo chronią przed grzybem i pleśnią. Rogi i kąty zabezpieczamy warstwą silikonu sanitarnego, którego kolor można dobrać do spoin.
Koniecznie zwróć również uwagę na konsystencję fugi. Powinna ona dać rozprowadzić się swobodnie i zostawać w szczelinach. Podczas nakładania zmieniaj kąt rozprowadzania fugi, tak by dostała się ona do wszystkich szczelin. Do tej czynności używaj gumowej pacy, a po ok. 15 minutach usuń nadmiar fugi gąbką namoczoną wodą.
Uwaga!Pamiętaj, aby w pomieszczeniach o dużej powierzchni nie stosować fugowania szczelin dylatacyjnych.
Zużycie fug jest zależne od grubości spoiny, jaką chcemy uzyskać i rodzaju fugi. Orientacyjnie można je przedstawić w taki sposób:Jak wspomniano, po nałożeniu masy fugującej powierzchnię przecieramy ścierką lub gąbką, tak aby oczyścić płytki, ale nie usunąć świeżo nałożonych fug. Po około 60-120 minutach posadzkę warto przetrzeć suchą szmatką i usunąć pozostałe resztki.
Układanie glazur
Podobnie jak w przypadku terakoty, istotne jest, aby podłoże było stabilne, suche i gładkie. W przypadku nierówności stosujemy zaprawę wyrównującą (nakładając warstwę o grubości około 0,8-1cm). Warstwa kleju zazwyczaj ma około 0,5 cm, ale należy ją dobrać do rodzaju płytek i miejsca, w jakim je układamy. Istotne jest także to, aby kolejne etapy prac przeprowadzać dopiero wtedy, gdy podłoże jest suche i gotowe do nałożenia kolejnej warstwy.
Uwaga!Pamiętaj, aby nie używać zaprawy klejowej do wyrównania podłoża – możliwe jest to tylko w przypadku klejów grubowarstwowych, które są specjalnie przeznaczone do tego celu.
Planujemy układ płytek
Przed przystąpieniem do pracy najlepiej wyznaczyć osie, które wyznaczą orientacyjne miejsca podczas dalszych prac i pozwolą precyzyjnie ułożyć płytki. Rozpoczynamy pracę od układania drugiego rzędu od dołu, na końcu wykonujemy ten najniższy. Pierwszą płytkę najlepiej ułożyć w rogu ściany, jaką chcemy pokrywać glazurą, a następnie, dodając planowaną szerokość fugi (2 do 5 mm), zaznaczyć poziomą linię biegnącą do drugiego narożnika (na schemacie A-B). Następnie w tym samym narożniku, dopasowując płytkę, wyznaczamy pionową linię (XY), wliczając także fugę. Punkt przecięcia linii poziomej (O) i pionowej będzie miejscem, od jakiego najwygodniej rozpocząć układanie pierwszego rzędu płytek ściennych.
Przed mocowaniem płytek, najlepiej „na sucho” ułożyć je przy ścianie, rozważyć ich układ i ewentualne docięcia, pamiętajmy też o wliczeniu miejsca na fugi. Jeśli będziemy docinać płytki, umieszczamy symetryczne fragmenty na obu końcach ściany.
Następnie przesuwamy pionową oś XY – na odległość równą pierwszej płytce (pełnej lub docinanej) oraz spoiny. W tym miejscu, pod osią AB, przybijamy listewkę poziomą, a listwę pionową wzdłuż osi XY . Pozwoli to stworzyć podstawowe linie ułożenia pierwszych rzędów płyt.
Układamy glazurę
Najlepiej najpierw układać całe płytki w wyższym rzędzie, stosując klej lub zaprawę klejową, którą równomiernie rozprowadzamy na powierzchni przy pomocy szpachelki i zębatej pacy, tworząc poziome bruzdy. Najczęściej stosuje się warstwę klejową o grubości do 0,5 cm. Pamiętajmy też, by jednorazowo pokrywać powierzchnię do 1 m2, a pacę trzymać pod jednym kątem. Cienką warstwę kleju można także nałożyć równomiernie na tylną stronę płytki
Glazurę układamy na pomocniczych listwach, używając krzyżyków, a ułożone płytki lekko dociskamy, tak aby przylegały do warstwy klejącej. Regularnie usuwamy warstwę kleju z powierzchni płytek i za pomocą poziomicy upewniamy się, że płytki są rozmieszczone równo. Zanim klej wyschnie, usuwamy krzyżyki dystansowe, a listwy demontujemy po około 12 godzinach po nałożeniu ostatniej płytki w danym rzędzie. Następnie układamy dolny rząd płytek, a na końcu płytki wymagające przycięcia. Podczas układania mozaiki najlepiej jest nakładać zębatą packą na jej tylną stronę warstwę kleju. Całość mocujemy na ścianie i delikatnie dociskamy drewnianą pacą.
Do cięcia płytek najlepiej stosować specjalne narzędzia do docinania płytek – ręczne lub elektryczne. Aby wykonać boczne przycięcie bez użycia elektronarzędzi – możemy odkruszyć fragment płytki obcęgami, a następnie wyrównać okrągłym pilnikiem. Jeśli otwór ma się znajdować na środku płytki, najlepiej przeciąć ją na pół i zastosować podobny sposób. Możemy także zastosować wiertarkę i otwornicę, pamiętając, by odwrócić płytkę podczas przewiercania i aby nie stosować udaru. Fugowanie odbywa się podobnie jak w przypadku układania terakoty – możemy wybrać fugi dekoracyjne o ciekawej fakturze i kolorze, a także odporne na pleśń. W narożnikach najlepiej zastosować fugi silikonowe albo specjalne listwy wykończeniowe.
Czy wiesz, że…Aby wywiercić w płytce niewielki otwór nie powodując jej zniszczenia lub pokruszenia, miejsce, w jakim ma się on znaleźć, dobrze jest zabezpieczyć dwoma kawałkami taśmy klejącej, ułożonymi w krzyżyk. W miejscu ich przecięcia używamy wiertarki bezudarowej z wiertłem węglikowym.
Potrzebne materiały i narzędzia
Aby płytki służyły Ci przez długi czas w niezmienionym kształcie, powinny zostać prawidłowo ułożone. Nie jest to jednak proste zadanie i by było możliwe, należy użyć odpowiednich preparatów, narzędzi oraz materiałów. Dzięki temu zadbasz nie tylko o doskonały wygląd wnętrza, ale także zapewnisz układanej glazurze wysoką trwałość. Tylko odpowiednio zamontowane płytki nie będą pękać i odpadać od podłoża pod wpływem codziennego użytkowania.
Do sprawnego i poprawnego ułożenia glazury konieczne będą odpowiednie materiały, które znacząco ułatwią Ci pracę. Aby więc zmienić swoje wnętrze, potrzebujesz takich materiałów i akcesoriów jak: płytki, krzyżyki dystansowe, poziomica, wiertarka z mieszadłem, klej do glazury, packa zębata, paca gumowa do fugowania, szpachelka, gumowy młotek, ołówek, grunt do ścian, gąbka czy drewniana listwa. Przy odpowiednim doborze narzędzi i akcesoriów ułożenie płytek będzie naprawdę prostym zadaniem.
Inaczej podchodzimy do planu prac gdy w mieszkaniu podczas prac przebywają domownicy, trzeba w harmonogramie remontu uwzględnić ich potrzeby dnia codziennego.
Palowanie generalnego remontu mieszkania wyklucza jednak całkowicie obecność domowników. Planując zatem tak szeroki zakres prac remontowych najlepiej jest zatem przewidzieć konieczność skorzystania na czas remontu z innego lokalu aby spokojnie przeczekać burzę remontową.
Wówczas prawidłowe planowanie remontu pozostawić najlepiej ekipie remontowej mającej doświadczenie w pracach remontowych
remont kapitalny
Harmonogram prac remontowych
Gruz
Pamiętając o właściwym zaplanowaniu prac remontowych w harmonogramie należy uwzględnić pojemnik na gruz. W większości przypadków właściciele posesji mają możliwość zamówienia darmowego raz w roku pojemnika na gruz. Można z niego skorzystać, należy jednak zdawać zębie sprawę, że przy generalnym remoncie nie będzie on wystarczający. Należy zatem wybrać z bogatej oferty firm zajmujących się wywozem gruzu właściwy pojemnik odpowiadający w przybliżeniu przewidywanej ilości odpadów. Firma remontowa powinna mieć przyznany nr BRCD gwarantujący legalność zadania.
Kolejnym krokiem jest przygotowanie mieszkania. Oczyszczenie z mebli. Jeżeli nie można ich wynieść lokalu należy je zabezpieczyć. Nie będzie to jednak najlepsze rozwiązanie. Przy wylewaniu posadzki samopoziomującej w pomieszczenie niestety nie może nic stać w pomieszczeniu.
Po usunięciu zbędnych przedmiotów przystępujemy do oczyszczenia ścian sufitów ze zbędnych starych powłok malarskich.
Równocześnie reszta ekipy przystępuje do wykucia starych okien i drzwi .
Mała łazienka wcale nie musi być nudna, czyli jak urządzić tę małą przestrzeń
Artykuł sponsorowany
28 kwietnia 2023, 12:27·4 minuty czytania
Urządzanie małych łazienek może być wyzwaniem, ale nie oznacza to, że muszą być nudne i pozbawione stylu. Istnieje wiele sposobów na to, jak w ciekawy sposób zagospodarować tę przestrzeń i nadać jej indywidualnego charakteru. Oto kilka pomysłów na to, jak wykorzystać każdy centymetr małej łazienki, jednocześnie tworząc funkcjonalne i atrakcyjne wnętrze.
Przy urządzaniu małej łazienki czeka nas wiele wyzwań, ale jeśli im sprostamy, jesteśmy w stanie stworzyć przyjemną przestrzeń. Dzięki zastosowaniu pewnych sztuczek, pomieszczenie może wydawać się też większe niż jest w rzeczywistości, a także okaże się, że mała łazienka jest w stanie zmieścić w sobie całkiem dużo.
Niewielka łazienka – funkcjonalna przestrzeń
Mając do dyspozycji ograniczoną przestrzeń, warto przemyśleć to, jak ją zaplanować. Dobrym rozwiązaniem, zresztą nie tylko w łazience, jest podzielenie pomieszczenia na strefy. Wśród nich warto wyróżnić: Strefę kąpielową, czyli miejsce z kabiną prysznicową lub wanną – te najlepiej dopasować nie tylko do wielkości przestrzeni, ale także stylu życia domowników. Kabina doskonale sprawdzi się przy osobach dorosłych, które cenią sobie szybki prysznic i nieszczególnie przepadają za długimi kąpielami. Wanna będzie bardziej praktycznym rozwiązaniem, gdy mamy w domu małe dzieci i psy lub też po prostu lubimy od czasu do czasu urządzić domowe SPA. Miejsce na umywalkę – możemy skorzystać z kilku rozwiązań: umywalek wolnostojących albo z szafką – wpuszczanych w blat lub też nablatowych. Strefę toalety – najlepiej wybrać miejsce zapewniające nieco prywatności – jeżeli mamy odpowiedni metraż, można ją oddzielić ścianką działową lub parawanem od reszty łazienki. W małych pomieszczeniach dobrze wyglądają podwieszane sedesy, niezajmujące miejsca na podłodze i dające przez to wrażenie większej przestrzeni. Pralnię – warto wygospodarować miejsce nie tylko na pralkę, ale także na kosz na pranie.
Wydzielenie stref ułatwi stworzenie funkcjonalnego wnętrza. Należy jednak pamiętać, aby każda z nich została urządzona tak, aby móc się swobodnie poruszać.
Mała łazienka, przy odpowiednio dobranej kolorystyce i dodatkach, może przyćmić inne pomieszczenia
Mała łazienka – jak dobrać kolorystykę?
Przy doborze kolorystyki do małej łazienki, warto kierować się kilkoma zasadami, które pomogą w stworzeniu optycznie większej i bardziej funkcjonalnej przestrzeni. Jeśli lubimy ciemne kolory, lepiej użyć ich jako dodatków uzupełniających wnętrze, ponieważ zastosowanie ich jako głównych barw, optycznie pomniejszy pomieszczenie. Dlatego mała łazienka będzie dobrze wyglądać w: Bielach – niezależnie od odcienia, jest ona zawsze dobrym rozwiązaniem do niewielkich pomieszczeń. Dzięki jej zastosowaniu przestrzeń wydaje się optycznie większa. Biel tytanowa nada łazience surowego, chłodnego klimatu, natomiast cynkowa, o ciepłym odcieniu, będzie bardziej nastrojowa i stworzy przytulny klimat. Biel to bezpieczne rozwiązanie, ponieważ łatwo połączyć ją z innymi kolorami, a także doskonale pasuje do każdej stylistyki – zarówno wnętrza w stylu skandynawskim, glamour, jak i rustykalnym. Beżach i jasnych brązach – to kolory, które dobrze wyglądają zwłaszcza w łazienkach, gdy do dyspozycji mamy jedynie sztuczne oświetlenie, bez okna. Ciepłe, delikatne barwy sprzyjają relaksowi. Szarościach – tak jak biel, szarość dobrze pasuje do różnych materiałów, jak na przykład drewno, kamień czy metal. Zastosowanie jaśniejszych odcieni szarości nie da wrażenia przytłoczenia w łazience, a nada jej nowoczesnego i stylowego wyglądu.
Jeżeli chcemy zastosować płytki, lepiej postawić na delikatny wzór imitujący naturalne materiały, jak marmur czy drewno, a unikać ciężkich deseni, które optycznie pomniejszą już i tak niedużą łazienkę.
Oświetlenie będzie tutaj grało kluczową rolę
Oświetlenie małej łazienki
Oświetlenie gra kluczową rolę – to głównie od niego zależy, jak będziemy postrzegać pomieszczenie. W małej łazience powinno być ono dostatecznie jasne, aby ułatwić codzienne czynności. Dlatego warto zastosować kilka rodzajów oświetlenia: lampę sufitową; punktowe oświetlenie, na przykład przy lustrze; oświetlenie nisz lub półek.
Warto też zadbać o to, aby użyć żarówek o neutralnym kolorze, czyli około 5000 K. Dzięki temu codzienne czynności wykonuje się komfortowo. Jeżeli jednak lubimy relaksować się w wannie i chcemy uzyskać przy tym przyjemny nastrój, możemy użyć oświetlenia punktowego o ciepłej barwie około 2700 K. Dobrym pomysłem na doświetlenie małej łazienki jest także użycie luster – albo jednego dużego, albo kilku mniejszych, które odbijają światła lamp i naturalne światło wpadające przez okno, powiększając optycznie pomieszczenie.
W oświetleniu łazienkowym ważne jest też to, aby było ono wodoszczelne. Łazienka jest pełna wilgoci, zwłaszcza po gorącym prysznicu czy kąpieli, dlatego lepiej użyć oświetlenia o stopniu ochrony IP44 i wyższym.
Warto zamienić zwykłe grzejniki na ogrzewanie podłogowe..
W pomieszczeniach, w których jest zainstalowane ogrzewanie podłogowe ciepło przekazywane jest równomiernie przez całą płaszczyznę podłogi – rozchodzi się ono od podłogi ku sufitowi. Najcieplej jest więc przy podłodze, a chłodniej pod sufitem. Zatem rozkład temperatury jest zbliżony do idealnego, dlatego z punktu widzenia dobrego samopoczucia tego typu rozwiązanie jest wskazane i odczuwane jako komfortowe.
Ogrzewanie podłogowe elektryczne – składa się z elementów grzejnych tj. kabli, mat lub folii, które pod wpływem przepływającego przez nie prądu nagrzewają się i przekazują ciepło przez powierzchnię podłogi do pomieszczenia. Termoregulatory umożliwiają ustawienie żądanej temperatury w pomieszczeniu.
Ogrzewanie podłogowe wodne – w skład systemu wchodzą: rury grzewcze ułożone na izolacji termicznej i przeciwwilgociowej oraz rozdzielacze. Ciepła woda krążąca w rurach przekazuje ciepło do wylewki – jastrychu, który stanowi podkład pod podłogę.
Zalety ogrzewania podłogowego:
trwałość systemu ogrzewania podłogowego jest dwu-, trzykrotnie większa niż tradycyjnego ogrzewania grzejnikowego,
pozwala na swobodną aranżację wnętrza – brak grzejników umożliwia dowolne ustawianie mebli przy ścianach
duży komfort użytkowania – cała obsługa sprowadza się do ustawienia wymaganej temperatury na termostacie.
Ogrzewanie płaszczyznowe
W ogrzewaniu ściennym rozkład temperatury nie jest tak korzystny, jak w przypadku ogrzewania podłogowego. Ściany nie można zastawić meblami, ani wbijać w nią gwoździ. Zasady układania przewodów są takie same jak w ogrzewaniu podłogowym.
Promieniowanie cieplne z sufitu utrzymującego temperaturę ok. 35°C, penetrując pomieszczenie ogrzewa podłogę, ściany, meble, jak i osoby w nim przebywające. Gdy od sufitu nagrzeje się powierzchnia pomieszczenia można zmniejszyć nastawioną na termostacie temperaturę o 1-3°. Przy ogrzewaniu sufitowym temperatura powietrza może być o tyle niższa w stosunku do innych systemów grzewczych, bez utraty odczucia komfortu cieplnego.
Ogrzewanie przeciwoblodzeniowe
Ogrzewanie przeciwoblodzeniowe zapobiega gromadzeniu się śniegu i oblodzeniu ścieżek, chodników, podjazdów, schodów. Zapewnia drożność rynien i rur spustowych, nie dopuszczając do powstawania sopli i uszkodzenia elewacji i konstrukcji dachów spowodowanego niekontrolowanym spływaniem wody. Składa się z systemu elektrycznych kabli grzejnych zasilanych prądem jedno- lub trójfazowym, którym steruje regulator temperatury z czujnikiem temperatury lub kontroler współpracujący z zestawem czujników temperatury i wilgoci. System automatycznie dostosowuje się do istniejących warunków atmosferycznych, włączając się i wyłączając zależnie od temperatury powietrza i zawilgocenia chronionej powierzchni. Stosowane są przewody zasilane jednostronnie lub dwustronnie oraz maty grzewcze. System zabezpieczeń zapewnia ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym.
fot. Wieland
Ile kosztuje ogrzewanie podłogowe – cena za m2
OGRZEWANIE PODŁOGOWE WODNE
Jako orientacyjny koszt za 1 m2 można przyjąć nie mniej niż 100-200 zł. Jednak może on być bardzo różny. Nieopłacalne jest wykonanie tego rodzaju ogrzewania na powierzchni mniejszej niż kilkadziesiąt m2, bo armatura hydrauliczna i automatyka sterująca są drogie, a musimy je kupić, niezależnie od wielkości powierzchni. Dużą część kosztów będzie też stanowiła robocizna, bo wykonanie tej instalacji jest dość skomplikowane i czasochłonne. Na szczęście dobry instalator może dobierać materiały pochodzące od różnych producentów, tak by zminimalizować koszty.100-200 zł/m2
OGRZEWANIE PODŁOGOWE ELEKTRYCZNE
Koszty wyniosą 150-200 zł za 1 m2, w tym wypadku opłaca się wykonać ogrzewanie nawet na niewielkiej powierzchni, np. tylko w łazience, bo najdroższe są same elementy grzejne. Instalacja wymaga o wiele mniej pracy, szczególnie jeśli zdecydujemy się na matę zatopioną w warstwie kleju do płytek (nie trzeba wykonywać dodatkowej wylewki). Przy podłogowym ogrzewaniu elektrycznym nie występują też problemy we współpracy z wodnymi grzejnikami ściennymi.150-200 zł/m2przewody grzejne: – stałooporowe – 9-12 zł/m, – samoregulujące się – 27-30 zł/m; termostat mierzący temperaturę w podłodze: – 70-100 zł najprostszy, – 350-450 zł z elektronicznym wyświetlaczem i programatorem umożliwiającym ustawienie czasu i godzin działania ogrzewania; płyty izolacyjne – 100 zł/m2 (stosowane podczas remontu); maty grzejne – 15–20 zł/m2.
Poprowadzimy Ciebie krok po kroku, układanie paneli podłogowych.
Aby rozstrzygnąć jakie podłogi wykonać w swoim mieszkaniu trzeba zagłębić się nieco w technologię i sprawdzić jakie właściwości mają poszczególne materiały. Jakie mają zalety jakie wady. Warto posiłkować się też opiniami Klientów np. na popularnym portalu aukcyjnym gdzie konkretne wyroby oferowane, są do zakupu a ich właściwości także oceniane przez kupujących.
A jakie zalety mają panele podłogowe? Z pewnością są wytrzymałe i łatwe w utrzymaniu czystości oraz imitują różne rodzaje materiałów. Od drewna tradycyjnego i egzotycznego po kamień lub beton. Te właściwością zachęcają inwestorów do wyboru w kierunku paneli podłogowych jako podstawowy sposób wykończenia podłóg w mieszkaniu.
Jednym ze sposobów układania paneli jako wykończenia podłogi jest na tzw. „klik” składanie bez użycia kleju.
Sam montaż nie wymaga więc większej wiedzy, wystarczy przeciętna wiedza majsterkowicza. Wyzwaniem może okazać się potrzeba przycinania na wymiar wzdłuż lub wszerz paneli, tu potrzebne będą bardziej specjalistyczne narzędzia.
Montaż paneli podłogowych – od czego zacząć? Jak zaplanować prace.
W pierwszych krokach zacznij od rozplanowania ułożenia paneli. Ważny jest kierunek układania paneli – chociaż niektórzy twierdzą, że można kłaść w dowolnym kierunku. My układamy tradycyjnie tak aby deski były kładzione zgodnie z kierunkiem padania światła, aby promienie słoneczne niezbyt mocno eksponowały łączenie paneli. Pozwoli to także optycznie powiększyć pokój lub poszerzyć w zależności od układu pokoju względem okna.
Zacznij od najbardziej eksponowanej części, najlepiej aby szerokość jednej deski nie była zbyt mała optycznie i pozwalała jednocześnie na właściwe utrzymanie paneli w szczelinie montażowej. Zazwyczaj nie stosujemy mniejszej szerokości niż 5-6 cm szerokości. Pamiętaj także o minimalnej odległości tzw. dylatacji od ściany rur, futryn aby podłoga mogła swobodnie pracować na zasadach podłogi pływającej.
Można zatem wymierzyć pomieszczenie i policzyć z uwzględnieniem szerokości paneli ile paneli będzie potrzebne do realizacji naszych planów remontowych . Można także dokonać to przez przykładanie paneli na podłodze -to wersja dla wzrokowców. Staraj się uwzględniać występy łączenia pomiędzy pomieszczeniami tak aby podłoga była jak najbardziej jednolita.
.
.
Podkłady pod panele wybierz rozsądnie – nie kieruj się jedynie ceną
Zaopatrzenie w materiały i narzędzia do układania paneli podłogowych.
Przed układaniem paneli podłogowych musisz się zaopatrzyć w niezbędne materiały i narzędzia do wykonania zaplanowanych prac remontowych.
Folia paraizolacyjna o grubości 0,2mm będzie pierwszym elementem do ułożenia bezpośrednio na posadzce zapewni ona właściwą izolację od podłoża, na ten element nakładamy podkład piankowy i tu w zależności od stopnia nierówności posadzki i oczekiwanej wysokości podłogi, niekiedy próbując wyrównać wysokość do innych pomieszczeń. Izolacja piankowa pozwoli na wyciszenie pomieszczenia unikamy zbędnych stuków odgłosów chodzenia.
Listę niezbędnych materiałów trzeba uzupełnić o następujący asortyment.
kliny dystansowe,
listwy przypodłogowe,
klej do listew
wyrzynarka
ukośnica
młotek gumowy,
miara
ołówek
gwoździe do listew
taśma klejąca
Pamiętaj aby panele były przechowywane w pomieszczeniu do przewidzianym do układaniem przynajmniej 24h przed montażem
Myślisz remont pokoju prosta sprawa, pozornie tak. Tajemnica tkwi w szczegółach. Jeżeli ściany i sufit przygotowane są wcześniej prawidłowo odświeżenie będzie stosunkowo łatwe. Farba przy zachowaniu podobnej czy takiej samej barwy pokryje ściany prawidłowo.
Podobnie sprawa wygląda sufitem i tu przy prawidłowo położonej gładzi pokryciu jej lub wcześniej zastosowanym gruntem zapewni świeży wygląd na lata. Do tego przy odświeżeniu wystarczy pomalować odpowiednią farbą i mieszkanie jak nowe.
Wszystko się zgadza i zapewne część z naszych klientów poradzi sobie znakomicie z tym sama. Warto jednak wcześniej spróbować swoich sił na mniej wymagających realizacjach.
Służymy pomocą także w zakresie realizacji podobnych realizacji. Szpachlowanie, malowanie, sucha zabudowa z karton gipsu. Tu oprócz wiedzy teoretycznej służymy także doświadczeniem także odpowiednim zabezpieczeniem sprzętowym od ” zwykłych” wałków malarskich po automaty malarskie przy realizacji większych metraży.
Zastosowanie odpowiednich technik z pewnością skróci czas realizacji usługi. Sprawdź nasze możliwości. Zapraszamy do kontaktu.
Narzędzia do malowania – czego będziemy potrzebować.
Wałki i pędzle – warto je stosować do rodzaju farb jak i wielkości powierzchni. NIech Was nie zwiedzie markowy napis producenta zwróć bardziej uwagę na to co oferuje produkt do czego można go stosować Wałek narożnikowy, oddzielający pasy, pędzel do malowania za grzejnikiem. Do wałków można też zastosować kije teleskopowe , na których zamocujemy nasz wałek.
Kuweta malarska –nie jest to niezbędny atrybut do malowania ścian czy sufitu często kupujemy farby w większych opakowaniach przez co możemy wykorzystać kratkę włożoną w pojemnik farby służący do odprowadzenia nadmiaru farby. Przy mniejszych puszkach kuwety malarskie będą niezbędnym asortymentem. Pamiętajmy jednak, że kuweta musi mieścić w swoim wnętrzu zarówno wałek jak i uchwyt aby ten nie ocierał się o bok kuwety podczas pracy.
przydadzą się także folie kartony aby osłonić wrażliwe miejsca
Malowanie sufitów i ścian to stosunkowo prosta czynność, która wbrew pozorom wymaga specjalistycznych sprzętów i narzędzi. Może nie są one wysokospecjalistyczne ale jednak wiedza na temat co zastosować i do jakich farb jest niezbędna.
Dokonując wyboru farby warto zwrócić uwagę na jej przeznaczenie i właściwości.
Pokoje dziecięce, sypialnie powinny być malowane farbami hipoalergicznymi . Są one pozbawione szkodliwych substancji, mających niekorzystny wpływ na nasze zdrowie jak i naszych dzieci.
W pomieszczeniach o zwiększonej wilgotności łazienka czy kuchnia najlepiej sprawdzają się farby o zwiększonej właściwościach hydrofobowych, takie farby pozwolą na zachowanie właściwych kolorów na długie lata. Sprawdź także czy proponowane farby mają odpowiednią odporność na ścieranie. Przedpokoje, ciągi komunikacyjne pozbawione tej właściwości mogą nie wytrzymać próby czasu.
Do prac remontowych niezbędny jest także popularnie zwany grunt . Pozwoli on na zaoszczędzenie farby poprawiając przyczepność farb i chłonność podłoża.
Wylewka zastosowana na ogrzewanie podłogowe powinna być tak przygotowana aby po naniesieniu na przygotowane wcześniej rozwinięte rurki grzewcze pex szczelnie przylegały do instalacji bez zbędnych mostków cieplnych zapewniając tym samym bardzo dobre przewodnictwo cieplne.
Zasadniczo wykonuje się dwa rodzaje wylewek na ogrzewanie podłogowe, wylewkę betonową i anhydrytową.
Wylewkaanhydrytowa jako produkt specjalnie stworzonym do ogrzewania podłogowego jest samopoziomująca do tego stosunkowo łatwo w aplikacji a do tego szybko schnie i ma jedne z lepszych parametrów izolacyjnych.
Z kolei wylewka betonowa jest trwalsza lecz ma gorsze właściwości izolacyjne i jest bardziej pracochłonna w ułożeniu.
Wylewka na ogrzewanie
Dlaczego jest tak istotna
Wylewka anhydrytowa – co to jest?
Wylewka anhydrytowa to jeden z najnowocześniejszych innowacyjnych podkładów podłogowych. Ze względu na swoje właściwości coraz częściej zastępuje inne rodzaje jastrychu w tym także wylewkę cementową.
Sprawdza się w budownictwie mieszkaniowym, niestety cena zastosowania tego rodzaju wylewki niesie za sobą mniej przyjemne konsekwencje w postaci wyższej ceny .
Wylewka anhydrytowa to zaprawa wykonaną na bazie spoiwa anhydrytowego, czyli bezwodnej formy siarczanu wapnia (inaczej odwodnionego gipsu), który uzupełniony jest środkami upłynniającymi i wypełniaczami.
Dzięki ciekłej konsystencji
materiał ten tworzy idealnie gładką i równą powierzchnię bez konieczności mechanicznego wyrównywania, dlatego mówi się na niego potocznie wylewka samopoziomująca lub jastrych płynny. Zaprawa ma jednak o wiele więcej specyficznych właściwości, które decydują o jej rosnącej popularności i szerokim zastosowaniu.
Wylewka anhydrytowa – właściwości
Powyższe krótkie wyjaśnienie, co to jest wylewka anhydrytowa, nie wyczerpuje opisu jej wszystkich właściwości. Zacznijmy od tego, że na pierwszy rzut oka zaprawa ta nie różni się od zwykłej wylewki – sprzedawana jest bowiem jako wylewka anhydrytowaw workach w formie suchej masy. Należy ją zmieszać dokładnie z czystą wodą do uzyskania jednolitej konsystencji, a następnie rozprowadzić na powierzchni za pomocą pomp mieszających.
Knauf
Wylewka anhydrytowa
Baumit
Wylewka Betonowa
Sopro
Szybkowiążący jastrych
Cekol
Wylewka
Ogrzewanie podłogowe
Oszczędne i wydajne
Szybkość prac
Szybkość układania
Ułożenie wylewki anhydrytowej zajmuje niewiele czasu – nawet w ciągu 1 godziny można bowiem pokryć zaprawą podłogi o powierzchni do 100 m2. Na tak krótki czas realizacji prac wpływa nie tylko sposób rozprowadzania materiału, ale także to, że nie jest konieczne wykonywanie ani prac zbrojeniowych, ani potem szlifowanie powierzchni.
Szukasz wyceny prac ocieplenia elewacji napisz przyjedziemy sprawdzimy na miejscu.
Izolacja termiczna w domu to nie tylko komfort ale także oszczędność dla nas i środowiska. Z pewnością wiesz, że odpowiednie ocieplenie ścian elewacji od zewnątrz można znacząco wpłynąć na Twój budżet mimo, że początkowa kwota wydana na termomodernizację wydaje się być całkiem spora.
Ważne aby wybrać odpowiednią izolację zarówno od wewnątrz jak i z zewnątrz. Szeroki wybór materiałów izolacyjnych styropianów wraz z odpowiednią siatką elewacyjną tynkiem a do tego ekipą do realizacji prac remontowych pozwoli na właściwą realizację zadania remontowego.
Spis treści:
Ocieplanie ścian od wewnątrz – dlaczego warto?
Czym ocieplić ściany od wewnątrz? Materiały do ocieplenia ścian wewnętrznych
Ocieplanie ścian od także od wewnątrz – dlaczego warto?
Na komfort mieszkania wpływa wiele czynników, często bardzo odmiennych i niezależnych od siebie. Atrakcyjny wystrój, drobne detale, a także temperatura – wszystko to sprawia, że w przebywanie we własnym „M” jest tak przyjemne. I o ile przeniesienie swoich gustów na wystrój wnętrza nie należy do zadań trudnych, tak w niektórych przypadkach stałe utrzymanie odpowiedniej temperatury wiąże się z nie lada wyzwaniem. A odpowiednie ogrzanie pomieszczeń ma wpływ i na zdrowie, i na Twoje samopoczucie.
Idealna temperatura w mieszkaniu oscyluje w okolicy 20°C. Nieco chłodniej może być w sypialni, bo wpływa to na jakość snu, a cieplej w salonie, gdzie spędzasz większość dnia. Oczywiście kwestia komfortu cieplnego jest sprawą dosyć indywidualną. Jednak niejednokrotnie zdarza się tak, że w mieszkaniach jest stale zbyt zimno, co odczuwają nawet osoby lubiące niższe temperatury.
Ciepło w znacznym stopniu ucieka przez ściany. Jest to kwestia m.in. zastosowanych materiałów, izolacji oraz umiejscowienia lokalu. W cieplejsze dni permanentnie niska temperatura nie stanowi aż tak dużego problemu, jednak gdy na dworze zrobi się chłodniej, dyskomfort staje się o wiele większy. A konieczność intensywnego dogrzewania pomieszczeń przekłada się na zwiększenie kosztów za ogrzewanie. Co możesz z tym zrobić, by nie wybierać między komfortową temperaturą w domu a mniejszymi opłatami? Zainwestuj w izolację.
Jeśli nie masz wpływu na docieplenie zewnętrznych murów (to rozwiązanie najlepiej wpływa na poprawę komfortu cieplnego), zdecyduj się na ocieplenie ścian od wewnątrz. Dlaczego jest to dobry wybór i kiedy warto się zdecydować na takie rozwiązanie?
Jeśli jesteś mieszkańcem bloku, bliźniaka lub kamienicy, nie masz pełnego wpływu na decyzję o dociepleniu obiektu. Jeżeli pozostali lokatorzy nie widzą potrzeby zastosowania izolacji zewnętrznej, sam zainwestuj w materiały do ocieplenia ścian wewnętrznych i zadbaj o swój komfort cieplny.
Blokadę dla zewnętrznego ocieplenia może stanowić nie tylko spółdzielnia, czy wspólnota mieszkaniowa, ale także włodarze zabytkowych budynków, którzy nie zezwalają na naruszanie fasady budowli. Wówczas dodatkowe ocieplenie ścian od wewnątrz jest jedynym wyjściem z sytuacji.
Ocieplenie ścian od wewnątrz wełną lub innym materiałem to także dobre rozwiązanie, gdy zależy Ci na zachowaniu istniejącej już elewacji budynku – wyłożonej cegłą klinkierową lub kamieniem.
Uszczelnienie mieszkania od wewnątrz to również dobre rozwiązanie, gdy nie jesteś zadowolony z wysokości rachunków za ogrzewanie. Poprawa izolacji mieszkania przekłada się nie tylko na większy komfort przebywania w nim, ale także na zmniejszenie kosztów związanych z rozgrzewaniem pomieszczeń. Dzięki temu, że ciepło pozostaje w domu, ograniczysz wydatki.
Mimo że zastosowanie materiałów do ocieplenia ścian wewnętrznych bywa czysto najlepszym i jedynym możliwym rozwiązaniem, dobrze byś przed jego zastosowaniem, zdał sobie sprawę z kilku wad tego wyboru:
przede wszystkim stosując ocieplenie od wewnątrz, nie da się uniknąć mostków termicznych;
ocieplenie wewnętrzne tworzy się kosztem metrażu mieszkania;
sam projekt izolacji musi być dobrze i szczegółowo zaplanowany, dlatego najlepiej zlecić to zadanie specjalistom.
Czym ocieplić ściany od wewnątrz? Materiały do ocieplenia ścian wewnętrznych
Jeśli chcesz ocieplić swoje mieszkanie od wewnątrz, musisz dobrze przygotować powierzchnię ściany – usunąć z niej niepotrzebne elementy, takie jak półki, grzejniki czy gwoździe i gniazdka. Powierzchnia musi być także oczyszczona z zanieczyszczeń, a ubytki i otwory zaszpachlowane. To podstawa, a co potem? Czym ocieplić ściany od wewnątrz?
Masz do dyspozycji kilka materiałów – na przykład wełnę mineralną, styropian lub piankę poliuretanową. Różnią się one nie tylko parametrami, ale także techniką montażu. Podczas poszukiwań odpowiedniego produktu miej na uwadze fakt, iż ważna jest jakość materiałów. Jeśli chodzi o termoizolację istotna jest nie tylko inwestycja w dobre produkty, ale także fachową usługę, za którą warto zapłacić, by mieć pewność, że w mieszkaniu faktycznie poprawi się komfort cieplny.
Poruszając temat ocieplenia ścian od wewnątrz, nie można nie wspomnieć o tak istotnej rzeczy jak odpowiednia paroizolacja. To ważne, by zabezpieczyć powierzchnie przed wnikaniem w nie wilgoci z wnętrza mieszkania (ciepłe powietrze „uciekając” na zewnątrz ulega skropleniu, a zmoczona w ten sposób struktura z czasem niszczeje). Jak to zrobić? Paraizolację tworzy folia zrobiona z tworzywa sztucznego. To ona zapobiega przemoknięciu materiału (np. wełny mineralnej) skroploną parą wodną. W długofalowym efekcie ochroni to powierzchnię przed zniszczeniem – zgniciem i zagrzybieniem.
Gdy wiesz już o kilku tych podstawowych sprawach, warto teraz przyjrzeć się, co charakteryzuje poszczególne materiały, z których możesz skorzystać podczas docieplenia mieszkania od wewnątrz.
Ocieplanie ścian wełną mineralną od wewnątrz
Produktem, który najczęściej trafia do koszyka podczas zakupów materiałów potrzebnych do docieplenia, jest wełna mineralna. Wybierając to rozwiązanie, wiedz, że jest ono dosyć czasochłonne. Dlaczego? Bo ocieplenie ścian od wewnątrz wełną, wymaga rozstawienia specjalnego stelaża – w tym celu wykorzystuje się metalowe profile, zmontowane w gotowy ruszt (podobne do tych, tworzonych podczas budowy ścianek działowych).
Metalowa konstrukcja jest szczelnie wypełniana wełną mineralną, wspartą dodatkowo paraizolacją, która odpowiada za zmniejszanie przenikania pary. Na ruszcie montowane są natomiast płyty gipsowo-kartonowe. Takie rozwiązanie pozwoli Ci znacząco obniżyć straty ciepła, wyreguluje poziom wilgotności, a dodatkowo zapobiegnie powstawaniu grzybów i pleśni na ścianie. Powierzchnie ocieplone wełną mineralną skutecznie zatrzymują ciepło wewnątrz w trakcie zimy, a latem zapobiegają nadmiernemu nagrzewaniu się pomieszczeń.
Na co zwrócić uwagę podczas wyboru materiałów, gdy tworzysz ocieplenie ścian wełną mineralną od wewnątrz? Przede wszystkim na współczynnik określający przewodzenie ciepła. Pamiętaj też, że przy tym rozwiązaniu, w dużej mierze z uwagi na konstrukcję, musisz się liczyć ze znacznym zmniejszeniem powierzchni użytkowej w mieszkaniu – stelaż stawia się w odległości minimum 2 cm od ściany.
Ocieplanie ścian od wewnątrz styropianem
Równie popularnym rozwiązaniem docieplenia ścian od wewnątrz, jest zastosowanie płyt styropianowych, które przykleja się bezpośrednio do powierzchni ściany. Ważne, by płyty ściśle do siebie przylegały i tworzyły w ten sposób szczelną izolację.
W odróżnieniu od wełny mineralnej styropian nie wymaga zastosowania paraizolacji – podobnie jest w przypadku polistyrenu ekstrudowanego, który stanowi niemal stuprocentową blokadę dla pary wodnej.
Czasami wykonanie ocieplenia ścian od wewnątrz styropianem, może być jednak nieco bardziej wymagające, ze względu na konieczność zastosowania cienkowarstwowych tynków układanych na przyklejonych płytach.
Ocieplanie ścian od wewnątrz pianką poliuretanową
Pianka poliuretanowa jest materiałem, który po rozprężeniu z opakowania, tworzy na powierzchni idealne uszczelnienie – zalicza się ją do najlepszych izolatorów. To produkt odporny na pleśń i grzyby. Wraz z upływem czasu nie traci swoich właściwości. Odznacza się także dobrą izolacją akustyczną. Co jeszcze warto wiedzieć o tym materiale, gdy decydujesz się na ocieplenie ścian od wewnątrz pianką poliuretanową?
Produkt ten jest jednym z lepszych wyborów, jeśli chodzi o ocieplenie wewnętrzne. Nakłada się go metodą natryskową, a w celu utworzenia dobrej izolacji, wcale nie trzeba tworzyć grubej warstwy z pianki. Materiał świetnie sprawdza się na skośnych i nieregularnych powierzchniach. Jest także trwały i bezpieczny dla środowiska
Podłogi z płytek ceramicznych nadają się w zasadzie do każdego pomieszczenia. Są idealne do miejsc mocno eksploatowanych, takich jak korytarz, kuchnia, łazienka czy salon. Planując remont łazienki warto dopytać płytkarza czy wybrane płytki są odpowiednie do naszego pomieszczenia. Z kolei ściany wyłożone kaflami to efektowna dekoracja kuchni czy łazienki. Nie jest jednak obojętne, jakie płytki wybierzemy do określonego miejsca i jakie będą mieć parametry. Oto kilka wskazówek, które pomogą wybrać najwłaściwszy rodzaj kafli i poznać parametry, jakimi się cechują.
Wybór płytek na ściany to przede wszystkim kwestia gustu. W takim miejscu parametry techniczne nie są tak istotne, jak na podłogach. Ważniejsza jest kwestia wielkości płytek, ich kolorystyki i designu.
1. Dekoracje
Płytki na ścianach tworzą ciekawe powierzchnie, można je układać komponując ze sobą nawet kilka kolorów i wzorów. Jeśli szukamy pomysłu na ozdobną, niebanalną ścianę, to warto skorzystać z oferowanych przez producentów kolekcji, w skład których wchodzą płytki podstawowe i pasujące do nich dekoracje ścienne, jak na przykład inserta czy wąskie listwy. To rozwiązanie polecane zarówno do małych, jak i dużych pomieszczeń przy planowaniu prac remontowych warto zatem je uwzględnić. Większość kolekcji jest dostępna w kombinacji spokojnych, jednolitych płytek podstawowych oraz dopasowanych do nich dekoracji w formie np. szklanych, bardzo ozdobnych insert w tym samy rozmiarze. Kolekcja Ermeo / Ermo, Ceramika Paradyż.
płytki na podłogę
2. Mozaika
To rodzaj okładziny, który prezentuje się bardzo efektownie. Subtelnie lśni, pięknie dekoruje i, co bardzo ważne, doskonale nadaje się do wykańczanie półek, wnęk, rozmaitych schowków, których w małych wnętrzach nigdy nie jest za dużo. Ale i w przestronnych salonach kąpielowych mozaika ma zastosowanie – jest idealna do wydzielania stref, układania ozdobnych pasów, czy wykańczania obłych powierzchni.
Mozaika jest idealnym wykończeniem zaoblonych lub niewielkich powierzchni. Każda kostka ma najczęściej wymiar około 2×2 do 4×4 cm, jednak dla wygody układania łączy się je na siatce o wymiarach ok. 30×30 cm. Kolekcja płytek Altea / Albir, Ceramika Paradyż.
3. Płytki wielkoformatowe
To obecnie najpopularniejszy rodzaj płytek. Formaty 60×60 cm czy 75×75 cm, wybiera się na ściany coraz częściej. Takie kafle tworzą spokojne, jednolite płaszczyzny, szczególnie jeżeli są ułożone niemal bezfugowo (więcej na ten temat znajdziesz w tym artykule). Najczęściej dostępne są one w stonowanej kolorystyce i motywach odwzorowujących drewno, kamień lub beton, są więc świetną alternatywą dla miłośników tych materiałów. Duże kafle lepiej prezentują się w przestronnych wnętrzach – gdy patrzymy na nie z oddali, łączenia stają się jeszcze mniej widoczne, a tym samym efekt jest doskonalszy. W niewielkich kuchniach czy łazienkach trzeba zwrócić szczególną uwagę na to, czy ściana nie jest zbyt mała na ułożenie na niej dużych formatów (unikajmy sytuacji, kiedy na ścianie będzie jedna duża płytka i tylko wąski pasek drugiej).
Tutaj szczególnie ważne jest nie tylko wzornictwo kafli, ale także ich parametry i właściwości techniczne. Odporna podłoga to podstawa urządzania wnętrz, w których będziemy mogli czuć się komfortowo. Co zatem jest najistotniejsze przy wyborze płytek ceramicznych na podłogę, na co przede wszystkim zwrócić uwagę?
4. Klasa ścieralności płytek
Oznaczana jest symbolem PEI. To miara odporności płytek szkliwionych na ścieranie powierzchniowe – im większa wartość PEI, tym płytka ma wyższą klasę ścieralności. W salonie można stosować płytki z oznaczeniem PEI 3/750, ale do miejsc intensywnie użytkowanych, jak przedpokój (więcej o tym przeczytasz tutaj) czy kuchnia, lepiej wybrać te o wyższej odporności, np. PEI 3/1500 czy 4/6000.
5. Płytki szkliwione i nieszkliwione
Płytki szkliwione to najpopularniejsza obecnie okładzina podłogowa, do wszystkich zastosowań wewnętrznych i zewnętrznych, o bardzo dobrych parametrach użytkowych, takich jak: niska nasiąkliwość wodna, wysoka wytrzymałość na zginanie, wysoka twardość i odporność na ścieranie. Może występować w różnych rodzajach powierzchni: matowej, półpolerowanej oraz lappato (rodzaj polerowanego szkliwa). Szkliwienie pozwala na uzyskanie zróżnicowanych efektów wizualnych oraz nanoszenie dowolnej grafiki na powierzchnię płytki.
Powierzchnie płytek różnią się nie tylko rodzajem i kolorem, ale przede wszystkim parametrami technicznymi. Kolekcja Tecniq, Ceramika Paradyż.
Pominięcie etapu szkliwienia pozwala na uzyskanie płytek nieszkliwionych, o powierzchni bardzo odpornej na działanie czynników mechanicznych. Z tego powodu kafle te przewidziane były głównie do zastosowań inwestycyjnych, choć ze względu na wpływ nowoczesnych trendów wnętrzarskich stosowane są coraz częściej także w pomieszczeniach mieszkalnych. Płytki nieszkliwione występują w trzech rodzajach powierzchni: matowej, polerowanej oraz strukturalnej. W salonie, kuchni i łazience można stosować oba rodzaje płytek. Glazurnik z pewnością doradzi jaki format płytek wybrać .
Do miejsc bardzo intensywnie użytkowanych poleca się płytki nieszkliwione, ze względu na powierzchnię niezwykle odporną na uszkodzenia mechaniczne – nie pękają, gdy spadnie na nie ciężki przedmiot, nie straszne im środki chemiczne, nie ścierają się.
Płytki podłogowe Lensitile, z parametrem antypoślizgowości R10, świetnie sprawdzą się np. w holu, do którego wchodzi się bezpośrednio z dworu. Kolekcja płytek ceramicznych Lensitile, Ceramika Paradyż.
7. Mrozoodporność
To ważny parametr szczególnie w przypadku płytek kupowanych do układania na zewnątrz – to cecha konieczna okładzin na tarasy, balkony, schody. Warto też wybrać takie kafle do przedpokoju czy pomieszczeń piwnicznych – są bardziej odporne na wilgoć i wodę. Płytkarz przy wykonywaniu prac remontowych z pewnością sprawdzi ten parametr.
8. Płytki rektyfikowane
Takie kafle mają krawędzie przycięte pod kątem prostym. Warto je wybrać jeżeli chcemy, by pomiędzy kaflami były jak najmniejsze fugi. Dobry glazurnik ułoży je z fugą o szerokości jedynie 2 mm.
Płytki z kolekcji Sand są jednocześnie mrozoodporne, antypoślizgowe R10 i rektyfikowane. Kolekcja Sand, Ceramika Paradyż.
9. Odcienie płytek
Odcienie płytek z tej samej kolekcji mogą się nieco od siebie różnić. W ofercie firmy Paradyż płytki szkliwione występują maksymalnie w pięciu odcieniach – płytka podstawowa-wzornik, dwie wersje jaśniejsze i dwie ciemniejsze. Na opakowaniu odcienia podstawowego jest informacja „wzornik” bądź symbol WZ. Płytki jaśniejsze mają oznaczenie A1 lub A2, ciemniejsze B1 lub B2. W przypadku płytek klinkierowych oraz gresu nieszkliwionego porcellanato nie ogranicza się liczby odcieni. Każda partia produkcyjna charakteryzuje się innym wybarwieniem znakowanym identyfikacją literowo-cyfrową – od litery A z oznakowaniem cyfrowym od 1 do 99. W związku z tym, że płytki produkowane są w różnych odcieniach, kafle na ekspozycji w sklepach mogą się różnić od tych w magazynach. Dlatego kupując, zawsze zwracajmy uwagę na oznaczenia odcieni na opakowaniach przed przystąpieniem do prac remontowych warto już mieć pewność, że dowiezione płytki są odpowiednie.
Przed zakupem płytek należy zwrócić szczególną uwagę na symbol odcieni na opakowaniu i wybrać płytki z tym samym oznaczeniem. Kolekcja płytek Flash, Ceramika Paradyż.
10. Płytki tonalne
Mają one widoczne różnice w grafice i wybarwieniu. To zabieg celowy, a nie wada kafli. Dla przykładu: gres nieszkliwiony produkowany w technologii podwójnego zasypu ma niepowtarzalny wzór na poszczególnych płytkach. W takim wypadku przed przyklejeniem kafli najlepiej je rozłożyć, mieszając płytki z różnych paczek. Do płytek tego typu należą m.in płytki z kolekcji Doblo, Arkesia i Mistral.
Płytki tonalne tworzą bardzo ciekawą, ale delikatnie zróżnicowaną powierzchnię dzięki temu, że charakteryzują się tonalnym wybarwieniem. Kolekcja Doblo, Ceramika Paradyż.
Instalacja ogrzewania podłogowego wykonana właściwie powinna pracować tak, by przynajmniej przez kilka lat nie trzeba jej było odpowietrzać. Gdy zauważymy, że podłogówka wydaje nietypowe dźwięki i nie ogrzewa pomieszczeń równomiernie, problemem może być nagromadzone w niej powietrze. Jakie są przyczyny zapowietrzonej podłogówki i jak prawidłowo przeprowadzić odpowietrzanie instalacji ogrzewania podłogowego?
Ogrzewanie podłogowe ma wiele zalet. Pierwszą, oczywistą jest ogromny komfort termiczny, który odczuwamy, stąpając po podgrzanej podłodze. Ponadto, gdy zainstalujemy w domu podłogówkę nie musimy martwic się o montaż dodatkowych kaloryferów czy źródeł ciepła – ogrzewanie podłogowe w zupełności wystarczy. Co więcej, ogrzewanie podłogowe zmniejsza wilgotność powietrza, dlatego doskonale sprawdza się w łazienkach.
Odpowietrzanie podłogówki – kiedy przeprowadzić?
Niestety, podobnie jak tradycyjne kaloryfery, instalacja ogrzewania podłogowego może się zapowietrzyć. Kiedy trzeba odpowietrzyć podłogówkę i jakie symptomy świadczą o nagromadzeniu w instalacji powietrza? Pierwszym znakiem, który powinien zwrócić naszą uwagę na problem z instalacją ogrzewania podłogowego są nietypowe szumy, bulgotanie i inne dźwięki dobiegające z podłogówki.
Równie istotnym symptomem zapowietrzenia ogrzewania podłogowego jest zauważalny spadek jego wydajności. Gdy mimo ustawienia podłogówki na maksymalny bieg pomieszczenia nie ogrzewają się, problemem może być krążące po instalacji powietrze. Naszą uwagę powinno zwrócić również nierównomierne ogrzewanie podłóg, które również może świadczyć o zapowietrzeniu instalacji.
Pierwsze odpowietrzenie ogrzewania podłogowego przeprowadzamy zaraz po zamontowaniu instalacji. Gdy prace zostały wykonane prawidłowo, podłogówka powinna działać bez zarzutów przez kilka lat. Jeśli niedługo po zamontowaniu podłogówki musimy ja ponownie odpowietrzać, warto poszukać źródła problemu. Jakie są przyczyny zapowietrzenia ogrzewania podłogowego?
Odpowietrzanie ogrzewania podłogowego krok po kroku
1. Włączamy pompę instalacji na najwyższy tryb działania.
2. Odpowietrzanie podłogówki zaczynamy od zakręcenia wszystkich zaworów na belce powrotnej instalacji ogrzewania podłogowego (oprócz zaworu pętli, którą chcemy odpowietrzyć w pierwszej kolejności).
3. Otwieramy dopływ wody i czekamy aż cała woda zostanie przepompowana przez odpowiednią pętlę. Na tym etapie możemy słyszeć charakterystyczne dźwięki odpowietrznika (np. świst). Całość nie powinna trwać dłużej niż 15 minut.
4. Powtarzamy cały proces osobno do każdego obiegu. Pamiętajmy, by przed przejściem do kolejnego obiegu zamknąć odpowietrzoną pętlę.
5. Gdy odpowietrzymy wszystkie obiegi możemy otworzyć zawory i ponownie uruchomić ogrzewanie podłogowe.
Kuchnia to jedno z najważniejszych pomieszczeń w domu. To tutaj gotujemy i spędzamy czas z rodziną. Jak przeprowadzić remont pomieszczenia, aby było ono estetycznie urządzone, a zarazem funkcjonalne i wygodne?
Jak przygotować się do remontu kuchni?
Zobacz również:
Remont przedpokoju – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Remont pokoju – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Remont kuchni obejmuje nie tylko prace związane z odświeżeniem wnętrza i nadaniem mu nowego wystroju. Chodzi również o poprawę ergonomii pomieszczenia i zwiększenie jego funkcjonalności. Warto mieć na uwadze także to, iż wykonanie remontu jest trudniejsze i bardziej pracochłonne w porównaniu z urządzaniem wnętrza, które jest w stanie deweloperskim.
Prace remontowe muszą być dobrze przemyślane, co i tak nie daje nam stuprocentowej gwarancji, że wszystko przebiegnie po naszej myśli. Możemy napotkać wiele przeszkód, które sprawią, że realizacja pierwotnej koncepcji będzie niemożliwa. Musimy zatem przygotować się na ewentualne zmiany i na to, że ostateczny wygląd kuchni będzie odbiegał od naszych wyobrażeń.
Z powyższych względów stworzenie projektu nowej kuchni warto powierzyć specjaliście, który ustali, czy wybraną przez nas koncepcję da się zrealizować. Może on również zaprojektować wnętrze w taki sposób, aby ingerencja w istniejące już instalacje nie była konieczna.
Zanim jednak zaprojektujemy kuchnię, musimy ustalić budżet przedsięwzięcia. Dzięki temu będziemy wiedzieć, na jakie rozwiązania możemy sobie pozwolić, a z których musimy zrezygnować, gdyż nie starczy nam na nie środków. Już na początku warto się zastanowić, czy chcemy wymienić wszystkie elementy wyposażenia, czy tylko niektóre.
Co więcej, projekt kuchni powinien określać wszystkie funkcje, które ma pełnić pomieszczenie. Warto urozmaicić przestrzeń, zmieniając ustawienie urządzeń na rzecz większego blatu roboczego czy też stołu z krzesłami, w zależności od naszych potrzeb. Pamiętajmy, iż w wygodnej i ergonomicznie urządzonej kuchni można wyróżnić pięć stref:
strefę zapasów,
strefę przechowywania,
strefę przygotowywani posiłków,
strefę zmywania,
strefę gotowania i pieczenia.
Przestrzeń powinna być zaaranżowana w taki sposób, aby mógł się w niej znajdować tak zwany trójkąt roboczy, utworzony pomiędzy lodówką, kuchenką, a zmywakiem. Ma to duże znaczenie dla funkcjonalności kuchni.
Po sporządzeniu projektu czas na prace rozbiórkowe. Część osób uważa, że to najprzyjemniejsza część remontu. Kontrolowana demolka może przynieść bowiem wiele frajdy. W pierwszym kroku powinniśmy wynieść elementy ruchome, takie jak wyposażenie mebli kuchennych, stół i krzesła. Potem przychodzi pora na demontaż starych szafek i urządzeń.
Następnie czas na bardziej zaawansowane prace, takie jak skuwanie płytek czy też zrywanie tapet. Na koniec warto zająć się posadzką. Podłoga w kuchni jest stale narażona na uszkodzenia mechaniczne, toteż dosyć szybko się zużywa. Remontując to pomieszczenie, warto zatem ją wymienić lub przynajmniej odświeżyć.
Szybki i tani remont kuchni
Nie zawsze istnieje jednak konieczność przeprowadzenia generalnego remontu kuchni. Wystarczy kilka zabiegów odświeżających, aby wnętrze zyskało nowy i atrakcyjny wygląd. Sprawdzą się one również, gdy chcemy w szybki i tani sposób wyremontować pomieszczenie, gdyż nie mamy zbyt wiele czasu lub wystarczających środków finansowych . Oto kilka prostych sposobów na odświeżenie wyglądu kuchni:
pomalowanie płytek podłogowych lub ściennych – w tym celu wykorzystujemy farby specjalnego przeznaczenia, odmieniając wygląd podłogi lub ścian bez praco- i czasochłonnego kucia. Spośród emulsji dostępnych na rynku powinniśmy wybierać te dedykowane do malowania powierzchni ceramicznych. Aplikacja farby nie jest skomplikowana. Nakładamy ją bowiem w taki sam sposób, jak postępujemy podczas tradycyjnego malowania ścian. Musimy jednak pamiętać o odpowiednim przygotowaniu powierzchni płytek. Muszą być one czyste, odtłuszczone, bez jakiegokolwiek pyłu. W przeciwnym razie emulsja będzie się łuszczyć, pękać i odspajać.
naklejenie nowych płytek na stare – to kolejny sposób na odświeżenie kuchni Jest on opłacalny, gdy kucie starej powierzchni jest nieopłacalne i jest ona na tyle solidna i wytrzymała, że zdoła unieść ciężar nowych płytek. Metoda ta sprawdzi się doskonale, jeśli chcemy szybko odświeżyć pomieszczenie. Podobnie jak w przypadku malowania, musimy dobrze oczyścić stare podłoże przed naklejeniem nowych płytek. W przeciwnym razie nie będzie to trwałe rozwiązanie. Usunąć musimy wszelkie odstające elementy. Ważne jest również zagruntowanie podłoża specjalnym preparatem. Dzięki temu zwiększymy przyczepność nowej powłoki.
odświeżenie mebli – aby kuchnia zyskała nowy wygląd, wystarczy zmienić fronty szafek. Jeśli jednak szukamy tańszego sposobu odświeżenia wystroju pomieszczenia, możemy je pomalować, używając w tym celu dekoracyjnej farby renowacyjnej. W ten prosty sposób zyskamy zupełnie odmienione wnętrze. Podczas malowania trzeba jednak zachować należytą staranność. Tylko w ten sposób zyskamy estetyczny efekt.
zamontowanie nowych lamp – zmiana oświetlenia to doskonały sposób na odświeżenie wystroju kuchni. Dekoracyjne lampy czy też oświetlenie LED zamontowane pod szafkami pozytywnie wpłyną nie tylko na wygląd kuchni, ale również jej funkcjonalność.
Remont kuchni to nie lada wyzwanie nie tylko ze względów organizacyjnych, ale również i finansowych. W zależności od zakresu prac i użytych materiałów wykończeniowych koszt odnowy wnętrza może sięgnąć nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Poniżej przedstawiamy cennik najważniejszych prac:
wypożyczenie kontenera budowlanego – jest zalecane, jeśli podczas remontu przewidujemy prace wyburzeniowe. Pozwala bowiem z łatwością pozbyć się gruzu i innych materiałów. W zależności od wielkości koszt wypożyczenia kontenera budowlanego może wynieść od 370 do 1400 złotych.
demontaż starych mebli – to koszt około 200-400 złotych.
skuwanie płytek ceramicznych – zapłacimy za to około 40-90 złotych za metr kwadratowy.
usunięcie starej futryny – kosztuje średnio 400 złotych.
wymiana punktów instalacji elektrycznej – koszt wymiany jednego punktu to około 120 złotych, przy czym może to ulec zmianie w zależności od rodzaju materiału, z jakiego wykonane zostały ściany i tego, w jaki sposób punkty zostały rozmieszczone,
remont punktu wodno-kanalizacyjnego – to koszt około 400 złotych.
położenie płytek – to koszt od 150 do 250 złotych za metr kwadratowy. Do tego doliczyć musimy jeszcze cenę płytek wahającą się od 40 do 250 zł/m2. Niezbędne będą również takie materiały jak klej czy fuga. Łączny koszt skucia i położenia 10m2 powierzchni wynosi około 4000 złotych.
wymiana mebli – za meble lepszej jakości zapłacimy około 3000-30000 złotych. Cena oczywiście zależy od użytych materiałów, skomplikowania konstrukcji, wielkości zabudowy czy też rodzaju mechanizmów otwierania, jakie zostały użyte. Za dobrej jakości stół z krzesłami zapłacimy od 1500 do 4600 złotych.
Remont kuchni a wygodna kuchnia, czyli jaka?
Aby kuchnia była funkcjonalna i wygodna w użytkowaniu, nie wystarczą estetyczne meble. Niezwykle istotną kwestią jest odpowiednie rozplanowanie przestrzeni. Szczególnie ważna jest strefa gotowania, którą należy zaprojektować w taki sposób, aby mieć wszystkie niezbędne akcesoria pod ręką. W kuchni powinno się również znaleźć odpowiednio dużo miejsca na przechowywanie.
Bardzo praktycznym rozwiązaniem są tak zwane szafy spiżarniane. Pozwalają one z łatwością posegregować wszystkie produkty oraz przybory i ułatwiają zachowanie porządku w kuchni. Zaletą szaf spiżarnianych jest to, iż można je wykorzystać w nietypowych miejscach – zbyt wąskich lub zbyt płytkich do standardowego użytku. W ten sposób optymalnie zaaranżujemy dostępną przestrzeń.
Remont salonu zobacz jak przygotować się do remontu salonu?
Salon pełni w domu funkcje szczególne. To pomieszczenie, gdzie spotykają się domownicy i w którym przyjmujemy gości. Musi być to zatem wnętrze w pełni funkcjonalne i wygodne. Jak stworzyć przyjazną przestrzeń, która spełni wymagania wszystkich osób przebywających w salonie?
Remont kuchni – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Remont pokoju – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Remont salonu powinien obejmować przede wszystkim odświeżenie jego wyglądu. Musimy mieć bowiem na uwadze to, iż pomieszczenie to pełni przede wszystkim funkcje reprezentacyjne, toteż musi się stylowo prezentować. Nie bez znaczenia jest również poprawienie jego ergonomii i funkcjonalności, co sprawi, iż korzystanie z wnętrza będzie przyjemniejsze, zwłaszcza jeśli jesteśmy domatorami i lubimy spędzać czas wspólnie z rodziną.
Zrealizowanie powyższych celów będzie możliwe, jeśli sporządzimy odpowiedni projekt. Powinien on uwzględniać przede wszystkim nasze możliwości finansowe. Jeżeli mamy ograniczony budżet, nie na wszystkie rozwiązania będziemy w stanie sobie pozwolić. Warto zatem już na początku określić maksymalną kwotę, jaką możemy przeznaczyć na remont. Wówczas będziemy wiedzieć, czy możliwa jest całkowita renowacja salonu czy też stać nas jedynie na wymianę niektórych elementów wyposażenia.
Projektując nowy salon, warto poszukać inspiracji w Internecie. Znajdziemy tam mnóstwo wspaniałych koncepcji, które na pewno przypadną nam do gustu. Pamiętajmy jednak, iż na koniec zawsze musi zwyciężyć jedna. Nie ma nic gorszego niż ciągłe zmiany w projekcie. Wówczas wszelkie prace wydłużają się, zaś budżet może zostać przekroczony. Nie sprzyja to również ostatecznemu wyglądowi pomieszczenia. Oczywiście eklektyzm w salonie jest mile widziany, jednak musi to być koncepcja przemyślana, a nie tworzona pod wpływem chwili i kilkudziesięciu inspiracji zaczerpniętych on-line.
Jeżeli chcemy obniżyć koszty remontu salonu, warto wykonać projekt, który będzie wykorzystywał już istniejące instalacje. W projekcie nie może również zabraknąć podziału pomieszczenia na strefy. Dzięki temu będzie o pomieszczenie w pełni funkcjonalne. W pokoju dziennym wyróżnić możemy:
strefę relaksu – obejmuje ona przede wszystkim sofę, stanowiącą centralny mebel salonu, stolik kawowy oraz sprzęt RTV. Jeżeli do dyspozycji mamy większą przestrzeń, możemy pomyśleć o dodaniu wygodnego fotela lub miękkiej pufy.
strefę jadalnianą – to przede wszystkim pokaźnych rozmiarów stół z krzesłami, gdzie zasiadamy do wspólnych posiłków. Ważną rolę odgrywa tutaj dobór lamp. Powinny one równomiernie oświetlać twarze zgromadzonych, jednocześnie nie oślepiając.
strefę użytkową – musi ona zostać wydzielona, jeśli salon służyć nam będzie także jako miejsce pracy i nauki. Duże biurko wyposażone w liczne schowki i odpowiednio dobrana lampka to podstawowe elementy wyposażenia tej strefy.
Samodzielne wykonanie projektu jest oczywiście godne uznania, jednak warto zadanie to powierzyć specjaliście, który nie tylko odpowiednio rozplanuje przestrzeń, ale również wykorzysta już istniejące instalacje. Co więcej, jasne wytyczne i właściwy harmonogram prac pozwolą nam uniknąć przykrych niespodzianek podczas remontu.
Istotną kwestią jest również zachowanie odpowiedniej kolejności prac, co zapobiega kosztownym błędom. Plan wykonywanych czynności powinien wyglądać następująco:
Wyburzanie ścian lub zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych – to pierwsza z kwestii, jaką musimy ustalić z ekipą budowlaną. Wyburzenie jednej ze ścian zwiększy metraż pomieszczenie i otworzy nowe możliwości aranżacyjne. Nie zawsze jest to jednak możliwe, dlatego warto skonsultować to ze specjalistą. Następnie warto się zastanowić, czy chcemy budować jakieś elementy z płyt gipsowo-kartonowych. Może to być regał czy też panel. Wszystko zależy od naszych potrzeb i preferencji.
Przegląd instalacji elektrycznej – najpierw należy ustalić liczbę i miejsca podłączenia sprzętu RTV. Liczba gniazdek zależy przede wszystkim od tego, jak wiele sprzętu zamierzamy do nich podłączyć. Analizując tę kwestię, warto mieć na uwadze to, iż coraz więcej urządzeń do swego prawidłowego działania wymaga dostępu do energii elektrycznej. Na tym etapie prac należy również zaplanować system oświetlenia. W salonie doskonale sprawdzą się halogeny, do których konieczna jest zabudowa. Co więcej, nowa lokalizacja elementów wyposażenia salonu może nieść za sobą konieczność przesunięcia żyrandola tak, aby oświetlał on środek stołu. Warto również zastanowić się nad miejscem umieszczenia telewizora. Jeśli będzie on wisiał na ścianie, dobrym rozwiązaniem jest zabudowanie okablowania. Podnosi to estetykę wnętrza. Nie ma bowiem mowy o jakiejkolwiek plątaninie przewodów.
Wymiana podłóg – najczęściej decydujemy się na panele, gres lub drewno. Niezależnie od rodzaju wybranego materiału, powinniśmy zakupić go o 10-20% więcej niż wynika to z metrażu pomieszczenia.
Remont ścian – w tym wypadku możemy zdecydować się na malowanie lub tapetowanie. Innymi rozwiązaniami są okładzina lub ozdobny tynk. Ostateczny wygląd ścian zależy przede wszystkim od naszych upodobań. Ważne jest jednak odpowiednie przygotowanie podłoża. Po zerwaniu starej powłoki może się okazać, iż ściana wymaga położenia gładzi, co zwiększy koszty remontu.
Jeżeli zależy nam na szybkim remoncie salonu, który nie uszczupli zanadto domowego budżetu, musimy liczyć się z tym, iż prace takie jak wyburzanie ścian nie mogą mieć miejsca. Chyba że zatrudnimy profesjonalną ekipę remontową, która wykona te czynności za nas, co jednak podniesie ostateczny koszt renowacji.
Istnieje jednak kilka sposobów na tanie odświeżenie wyglądu salonu bez konieczności angażowania dużych nakładów pracy i czasu. Oto one:
1. Lakierowanie podłogi – jeżeli w salonie mamy drewnianą podłogę, możemy ją odświeżyć, lakierując ją za pomocą specjalnego preparatu. Zanim jednak przystąpimy do nakładania lakieru, musimy odpowiednio przygotować podłoże. W tym celu szlifujemy parkiet za pomocą szlifierki, pamiętając o zachowaniu odpowiedniego kierunku – zgodnie ze słojami drewna.
Po usunięciu zewnętrznej warstwy drewna pora na odpylenie powierzchni. Wykonujemy to za pomocą odkurzacza. W ten sposób warto również usunąć pył, który osiadł podczas szlifowania na ścianach pokoju.
Teraz możemy przystąpić do lakierowania. Zabieg ten przeprowadzamy przy szeroko otwartych oknach i temperaturze sięgającej od 12o do 250 Celsjusza – zawsze w rękawiczkach ochronnych. Jeżeli chcemy zwiększyć przyczepność podłoża, przed zastosowaniem lakieru możemy użyć podkładu. Lakier aplikujemy przy pomocy płaskiego, szerokiego pędzla lub wałka, pamiętając o odpowiednim kierunku nakładania – zgodnie ze słojami drewna.
2. Malowanie ścian – to kolejny sposób na szybki odświeżenie wyglądu salonu. Zanim przystąpimy do nakładania nowej farby, należy odpowiednio przygotować podłoże. Usuwamy z niego wszelkie zabrudzenia. W przeciwnym razie mogą one osłabić przyczepność farby lub przebijać przez nową powłokę malarską, co nie będzie się estetycznie prezentowało.
Usunięcia wymaga również kurz oraz tłuszcz. W tym celu wykorzystujemy szmatkę nasączoną wodą z dodatkiem płynu do mycia naczyń i przecieramy nią powierzchnię ścian. Jeśli zauważymy jakiekolwiek pęknięcia lub złuszczenia starej powłoki, musimy ujednolicić podłoże poprzez jego zaszpachlowanie. Zanim jednak nałożymy szpachlę, wyczyśćmy ścianę za pomocą drucianej szczotki.
Po wyschnięciu masy szpachlowej należy ją przeszlifować za pomocą drobnoziarnistego papieru ściernego, a następnie odkurzyć powierzchnię ścian. Na koniec pozostaje nam nałożyć preparat gruntujący i już możemy rozpocząć malowanie, pamiętając o zachowaniu jednorodnej techniki malarskiej. W praktyce oznacza to po prostu wybór narzędzia. Musimy się zdecydować, czy chcemy nakładać farbę wałkiem, pędzlem czy też pistoletem natryskowym.
Malowanie rozpoczynamy od sufitu, przesuwając się od strony ściany z oknem do wnętrza salonu. Najlepsze rezultaty dadzą równoległe ruchy, które zachodzą na siebie. Po wyschnięciu pierwszej warstwy malarskiej ponownie aplikujemy emulsję, tym razem jednak w przeciwnym kierunku, dzięki temu pozbędziemy się jakichkolwiek smug.
Potem można przystąpić do malowania ścian. Prace rozpoczynamy od narożników, a następnie pokrywamy emulsją całą powierzchnię ścian. Wykonujemy przy tym ruchy góra-dół, co pozwoli na równomierne pokrycie podłoża.
3. Tapetowanie – to kolejna metoda taniego i szybkiego odświeżania salonu, którą możemy wykonać sami. Na początek konieczne jest oczyszczenie starego podłoża. Usunąć musimy wszystkie resztki starych powłok. W przeciwnym razie nie uzyskamy odpowiedniej przyczepności. Następnie należy wyrównać wszelkie ubytki za pomocą masy szpachlowej oraz zagruntować powierzchnię.
Dopiero tak przygotowane podłoże możemy tapetować, wykorzystując jedną z dwóch metod klejenia:
smarowanie tapety i nałożenie jej na ścianę – tak przyklejamy tapety papierowe tekstylne, winylowe, jedwabne oraz raufazy,
posmarowanie ściany i nałożenie na nią tapety – sposób ten stosowany jest przy nakładaniu tapet na fizelinowym podkładzie.
4. Zakup nowych dodatków – pozwalają one w szybki i tani sposób zmienić wystrój wnętrza. Ciekawym urozmaiceniem przestrzeni są przede wszystkim obrazy, które zapełnią puste ściany.
Koszt odświeżenia salonu może być różny w zależności od zakresu prac i rodzaju użytych materiałów. Wiele zależy również od tego, czy prace remontowe zlecamy fachowcom czy też przeprowadzamy je samodzielnie. Poniżej zawarliśmy kosztorys najważniejszych prac.
1. Usługi architekta:
projekt salonu – od 90 złotych wzwyż za metr kwadratowy,
projekt mebli na wymiar – od 80 złotych za metr kwadratowy.
2. Renowacja podłóg:
lakierowanie – od 10 zł/m2,
cyklinowanie – od 20 zł/m2,
układanie paneli – od 18 zł/m2,
układanie parkietu – od 50 zł/m2.
3. Odnowienie ścian:
wyburzenie ścian – od 80 zł/ m2,
ściana z płyty gipsowo-kartonowej – około 35 zł/ m2,
sufit z płyt g-k na konstrukcji metalowej – od 36 zł/ m2,
półka przy suficie z płyty gipsowo-kartonowej – od 40 zł,
położenie gładzi – od 20 zł/m2,
tapetowanie – od 15 zł/m2,
malowanie ścian na biało – ok. 8 zł/m2,
malowanie ścian na kolor – od 10 zł/m2,
Jak urządzić salon?
Salon powinien być przede wszystkim dopasowany do potrzeb domowników. To miejsce, w którym spożywamy posiłki, wypoczywamy, pracujemy, oglądamy telewizję i przyjmujemy gości. Musi być zatem funkcjonalny, co zagwarantuje wydzielenie w przestrzeni kilku sfer.
Nie bez znaczenia jest również wybór odpowiedniego stylu, w jakim urządzimy wnętrze. Warto tego dokonać w oparciu o swoje preferencje. Wówczas na pewno będziemy czuć się dobrze w salonie. Nie zapomnijmy również o odpowiednim oświetleniu, które podkreśli atuty pomieszczenia, ukrywając jednocześnie jego mankamenty.
Wiele zależy również od dodatków. Te w intensywnych barwach ożywią wnętrze, wprowadzając kontrast, zaś pastelowe odcienie sprawią, że pomieszczenie nabierze przytulnego i ciepłego charakteru.
Dobry przedpokój to funkcjonalny przedpokój. Jest to nie tylko miejsce, w którym przygotowujemy się do wyjścia z domu, ale również doskonała przestrzeń do przechowywania odzieży lub rozmaitych sprzętów. Pełni on również funkcję reprezentatywną – jest to bowiem pierwsze pomieszczenie, z którym mają styczność nasi goście.
Jeśli więc nie spełnia on naszych oczekiwań, warto pomyśleć o remoncie, za sprawą którego zmienimy zarówno wygląd, jak i układ przedpokoju. Wszystko to pozwoli lepiej dostosować go do naszych indywidualnych preferencji.
Jak przygotować się do remontu przedpokoju?
Zobacz również:
Remont kuchni – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Remont salonu – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Oczywiście konieczne okaże się opracowanie odpowiedniego planu. Pozwoli nam on uniknąć ewentualnych kosztów dodatkowych, a do tego sprawi, że wszelkie niezbędne prace będą realizowane w sposób sprawny i przemyślany.
W ten sposób odpowiemy sobie również na kilka zasadniczych pytań – czy zamierzamy zamontować przestronną szafę czy może wystarczą nam zwyczajne wieszaki? Czy potrzebna nam dodatkowa szafka na buty? A może planujemy, że w przedpokoju znajdzie się posłanie dla psa? Możliwości aranżacyjnych jest naprawdę sporo. Jeśli nie dysponujemy zbyt dużą przestrzenią, powinniśmy skorzystać z konstrukcji wiszących, które nie zagrodzą nam przejścia.
Przygotowanie planu remontu powinno wiązać się także z wykonaniem odpowiednich pomiarów. Dzięki temu dowiemy się, na jakie meble możemy sobie pozwolić i jakich rozmiarów płytki mogą zostać zamontowane.
Szybki i tani remont przedpokoju
Chcąc maksymalnie ograniczyć koszty i czas realizacji remontu przedpokoju, warto rozpisać poszczególne prace i podzielić je zgodnie z tym, jaki obszar obejmują.
1. Podłoga. Należy pamiętać o tym, że przedpokój to pomieszczenia, które jest najbardziej narażone na uszkodzenia mechaniczne oraz powstawanie licznych zabrudzeń. To po niej spacerujemy w butach, kładziemy na niej różnego rodzaju sprzęty, a także nanosimy zanieczyszczenia, spośród których wymienić należy chociażby piasek, żwir i błoto. Nie można zapomnieć również o wilgoci.
Wszystko to sprawia, że podłoga w przedpokoju musi być wytrzymała, a także łatwa w pielęgnacji. Nie warto więc na niej szczególnie oszczędzać. Powinniśmy decydować się na posadzkę wyróżniającą się co najmniej czwartą klasa ścieralności – wiele płytek posiada również specjalną powłokę antypoślizgową, jednak jej wybór zależy już od naszych potrzeb i możliwości finansowych.
Nieco tańsze od twardych i wytrzymałych płytek mogą okazać się laminowane panele. Koniecznie jednak muszą być one odporne na ścieranie, w przeciwnym wypadku ich stan bardzo szybko ulegnie znacznemu pogorszeniu. Niektóry decydują się także na skorzystanie z parkietu przemysłowego, który charakteryzuje się podwyższoną odpornością na uszkodzenia mechaniczne.
Zakup paneli zdecydowanie skróci proces montażowy. Jeśli jednak zależy nam na płytkach, warto dostosować ich rozmiar do wymiarów przedpokoju. Dzięki temu unikniemy wielu przycinek, wykonanie których kosztuje przeważnie sporo czasu.
Jeżeli jednak nie chcemy demontować starych płytek i kupować nowych, możemy pomyśleć o ich pomalowaniu. Dzięki temu znacznie ograniczymy ponoszone koszty. Oczywiście należy najpierw je dokładnie umyć i odtłuścić. To samo tyczy się fug.
Chcąc poprawić przyczepność farby i jej wytrzymałość, możemy skorzystać ze specjalnego, dwuskładnikowego podkładu, którym zagruntujemy całą powierzchnię płytek. Po jego wyschnięciu, na płytki nakładamy żywice epoksydową (dwuskładnikową) – należy najpierw, zgodnie z instrukcją, wymieszać bazę z utwardzaczem. Najpierw nakładamy pierwszą warstwę, a potem druga. W ten sposób odświeżymy bądź zmienimy kolor podłogi.
Jeżeli podłoga przedpokoju jest wykonana z drewna, możemy przeprowadzić proces lakierowania. Najpierw szlifujemy całą powierzchnię, odpylamy ją i nakładamy odpowiednio dobrany lakier.
2. Ściany. Jak wiadomo, ściany w przedpokoju dość szybko się brudzą, dlatego warto je w jakiś sposób zabezpieczyć. Dość trwałym rozwiązaniem okażą się odpowiednio dobrane tapety (najlepiej lateksowe), jednak uzyskany efekt aranżacyjny nie wszystkim przypadnie do gustu.
Dlatego też warto pomyśleć o malowaniu przy użyciu wytrzymałych farb, na przykład strukturalnych. Jeżeli ściany nie były dawno malowane lub właśnie usunęliśmy z nich tapety, warto zdecydować się na ich zagruntowanie. Pozwoli to na wyrównanie powierzchni, a także zwiększenie wytrzymałości nakładanej farby.
Bardzo atrakcyjne wizualnie są również specjalne tynki ozdobne. Za ich pomocą możemy przygotować naprawdę interesująca aranżację. Problemem może być jednak ich dość wysoka cena. To samo tyczy się specjalnych płytek imitujących klinkier lub cegły.
3. Oświetlenie. W tym przypadku wiele zależy od wymiarów przedpokoju. Jeśli korytarz jest niewielki, w zupełności wystarczająca okaże się pojedyncza lampa, umiejscowiona w jego centralnym punkcie.
W przypadku większej przestrzeni warto skorzystać dokupić również elementy oświetlenia punktowego. Dobrym rozwiązaniem okażą się halogeny lub żarówki LED. Dodatkowe światło sprawdzi się nad wejściem, a także przy lustrze (o ile takie posiadamy).
4. Wyposażenie. Mowa oczywiście o meblach i wszelkiego rodzaju dodatkach, których zakup również uzależniony jest od naszych finansów i wielkości przedpokoju. Niezbędne okażą się oczywiście wieszaki na odzież oraz miejsce, w którym będziemy przechowywać buty. Zdecydować można się na szafę lub zwykłą półkę i wieszaki.
Jeśli chcemy na korytarzu składować również inne przedmioty, na przykład sprzęty wchodzące w skład wyposażenia kuchennego, pościel, naczynia, stare urządzenia RTV i AGD, zabawki czy też narzędzia, a nie stać nas na zakup przestronnej szafy, możemy ją wykonać samemu, i to stosunkowo niskim kosztem.
Będziemy potrzebowali przede wszystkim kilku desek o rożnych rozmiarach, które będą pełniły rolę półek. Należy przykręcić je do ściany (najlepiej we wnęce) lub umiejscowić na przytwierdzonych listwach. Ich rozłożenie zależne jest od naszych upodobań. Warto zamontować również rurkę, na której będą wieszane ubrania. Gdy zostaną one już przygotowane, możemy zabrać się do zainstalowania specjalnych szyn – na podłodze i na suficie. Na nich zamontowane zostaną dwie pary przesuwnych drzwi, które okażą się najdroższe w całej tej konstrukcji.
U dołu muszą one być wyposażone w odpowiednio przygotowane kółka, które będą poruszały się po szynach, na górze w specjalne haki – ich zadaniem będzie oczywiście podtrzymywanie drzwi. W ten sposób otrzymujemy przestronną i, co najważniejsze, tanią szafę.
Koszty remontu przedpokoju
Oczywiście ostateczny koszt wykonania całego remontu zależy od działań, na które finalnie się zdecydujemy. Poniżej przedstawiamy przykładową rozpiskę:
tapetowanie ścian – 10-15 zł/m2,
malowanie ścian – 10 zł/m2,
nowa instalacja elektryczna – 30-40 zł/m2,
układanie paneli na podłodze – 18-20 zł/m2,
lakierowanie drewna – 10 zł/m2,
układanie płytek – 60-100 zł/m2.
Oczywiście znacznie więcej będą nas kosztowały usługi fachowców. Musimy przygotować się na opłatę zarówno za projekt, jak i za jego wykonanie.
Jak dobrze urządzić przedpokój?
Należy pamiętać, że funkcjonalność korytarza w dużej mierze zależy od naszej pomysłowości. Nawet wąskie przestrzenie możemy urządzić w taki sposób, aby na co dzień były niezwykle wygodne.
Najważniejsze jest to, aby nie zagradzać sobie drogi niepotrzebnymi elementami, na przykład zbyt dużą szafką na buty lub stojakiem. Pamiętajmy, że do dyspozycji mamy także ściany i to na nich znaleźć się może na wieszak lub specjalna, wisząca półka, w której znaleźć się mogą buty, torba czy odzież. Dobrym rozwiązaniem może okazać się wspomniana szafa wykonana własnymi rękoma. Dzięki niej w bardzo sprawny sposób wykorzystamy wnękę przedpokoju.
Bardzo dobrze sprawdzą się także rozmaite rozwiązania kompaktowe. Mowa tu chociażby o wszelkich meblach 2w1, na przykład siedziska z szafką na buty czy też wieszaki z półkami. Nie zapominajmy także o tym, że dość łatwo możemy optycznie powiększyć małą przestrzeń. Wystarczy zdecydować się na jasny kolor ścian, duże lustro lub odpowiednio dostosowane oświetlenie. Możliwości jest naprawdę sporo, co wcale nie oznacza, że
Ile kosztuje remont pokoju – jak się przygotować do remontu
Remont pokoju to nie lada wyzwanie, na które trzeba się odpowiednio przygotować. Chodzi przede wszystkim o ustalenie zakresu i harmonogramu prac oraz wybór odpowiednich materiałów. Jak wyremontować zatem pokój, aby zyskać funkcjonalną przestrzeń?
Jak przygotować się do remontu pokoju?
Zobacz również:
Remont przedpokoju – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Remont salonu – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Remont kuchni – Jak się przygotować? Ile to kosztuje?
Remontując pokój, powinniśmy w pierwszej kolejności zadbać o jego lepszą ergonomię i funkcjonalność, a dopiero później o atrakcyjny wygląd. Dzięki temu korzystanie z wnętrza będzie wygodniejsze. Na uwadze trzeba mieć przede wszystkim to, aby stworzyć przyjazną przestrzeń, która będzie odpowiadać potrzebom i preferencjom osób na co dzień przebywających w pomieszczeniu.
Jeżeli jest to pokój dziecięcy, projekt warto skonsultować z naszymi pociechami. Wspólne urządzanie wnętrza może być nie lada frajdą. Dzięki temu zyskamy również pewność, iż wygląd pokoju będzie odpowiadał naszym dzieciom. Pozwoli to na stworzenie dla nich miejsca nie tylko przeznaczonego do zabawy, ale również nauki.
Projekt remontu powinien uwzględniać nie tylko potrzeby głównych użytkowników pomieszczenia, ale również nasze możliwości finansowe. Ograniczony budżet to podstawowa przeszkoda w realizacji danej koncepcji. Nie na każde rozwiązania bowiem jesteśmy w stanie sobie pozwolić. Jeżeli już na początku określimy maksymalną kwotę, jaką możemy wydać, będzie nam łatwiej uniknąć rozczarowania. Zakres prac i rodzaj materiałów dobierzemy bowiem do tego, ile środków posiadamy.
Pozwoli nam to również zadecydować, czy możemy sobie pozwolić na generalny remont czy też jedynie niewielką renowację pomieszczenia, która zmieni jego wygląd bez usprawnień w ergonomii czy też funkcjonalności pokoju. Czasem wystarczy wymienić niektóre elementy wyposażenia, aby odświeżyć wnętrze.
Warto zadbać o to, aby w projekcie znalazła się jedynie ostateczna koncepcja aranżacyjna. Jeśli ciągle będziemy wprowadzać zmiany, remont znacząco się wydłuży. W takiej sytuacji możemy również przekroczyć ustalony budżet. Jeżeli zależy nam na oszczędnościach, sporządźmy projekt, który uwzględnia wykorzystanie już istniejących instalacji.
W projekcie koniecznie musi się znaleźć podział pokoju na strefy. Pierwsza to strefa relaksu, w której będzie mieścić się łóżko, fotel i stolik kawowy. Druga zaś to strefa użytkowa, gdzie wydzielimy miejsce do nauki, pracy lub zabawy. Nie możemy zapomnieć także o szafkach, które ułatwią przechowywanie i utrzymanie ładu w pokoju.
Jeżeli zamierzamy prowadzić bardziej zaawansowane prace, na przykład wyburzać ściany, szczególnie przydatny może się okazać kontener budowlany, do którego składować będziemy powstały w trakcie remontu gruz. Pozwoli to zachować porządek i ułatwi pozbycie się wszelkich zanieczyszczeń.
Warto również sporządzić harmonogram prac, co umożliwi realizację założeń w wybranym terminie. Pozwala on również uniknąć kosztownych błędów. Poniżej przedstawiamy kolejność działań:
Wyburzanie ścian – przede wszystkim zwiększy metraż pomieszczenia, sprawiając, że zyskamy nowe możliwości aranżacyjne. Pozwoli to również na zwiększenie funkcjonalności wnętrza. Taki zabieg nie zawsze jest jednak możliwy. Warto to zatem skonsultować ze specjalistą.
Zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych – budowa panelu lub regału z płyty gipsowo-kartonowej może skutecznie odświeżyć wnętrze i nadać mu zupełnie nowego wyglądu. Zabudowa może również poprawić ergonomię wnętrza.
Przegląd instalacji elektrycznej – na tym etapie prac ustalamy liczbę oraz miejsca podłączenia RTV. W pokoju powinno znaleźć się co najmniej jedno podwójne gniazdko na każde 5 m2 powierzchni. Pod uwagę należy wziąć nie tylko przewidywaną liczbę urządzeń elektrycznych, ale również rozmieszczenie mebli, co pozwoli uniknąć konieczności stosowania przedłużacza. W następnym roku pora na zaplanowanie systemu oświetlenia. Jeżeli zamierzamy zamontować halogeny, pamiętajmy, że wymagają one zabudowy. W pokoju szczególnie dobrze sprawdzi się żyrandol umieszony w centralnej części sufitu oraz kinkiety i lampy stojące, które doświetlą wnętrze.
Wymiana podłóg – w pokoju doskonale sprawdzą się panele, drewno oraz gres. Są to materiały trwałe i odporne na uszkodzenia mechaniczne, co nie oznacza, iż możemy zapomnieć o ich odpowiedniej pielęgnacji i właściwym użytkowaniu. Niezależnie od tego, na jakie rozwiązanie ostatecznie się zdecydujemy pamiętajmy o tym, aby kupić o 10-20% więcej materiału niż wynika to z wielkości wnętrza.
Remont ścian – to przede wszystkim malowanie, które jest jednym z najpopularniejszych sposobów na odświeżenie pomieszczenia. W pokoju możemy jednak zastosować także inne rozwiązania, takie jak tapeta, fototapeta, okładzina czy też ozdobny tynk. Wszystko zależy od naszych potrzeb i preferencji.
Montaż włączników, gniazdek i listew.
Umeblowanie pokoju i dobór dodatków.
Szybki i tani remont pokoju
Jeśli mamy ograniczony budżet i chcemy jak najszybciej uporać się z pracami pokoju, nie warto decydować się na generalny remont pomieszczenia. Istnieje bowiem kilka tanich i szybkich sposobów na odświeżenie wnętrza. Oto one:
1. Lakierowanie podłogi – nie zajmuje wiele czasu. Istotną kwestią jest jednak wybór odpowiedniego preparatu. Dzięki temu przywrócimy drewnu piękny wygląd. Co więcej, musimy pamiętać o odpowiednim przygotowaniu podłoża. W tym celu szlifujemy je, a następnie odpylamy. Przed nałożeniem lakieru możemy również zastosować podkład, który zwiększy przyczepność powierzchni.
2. Malowanie ścian – również i w tym wypadku ważne jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Najpierw musimy usunąć z powierzchni wszelkie zabrudzenia, tłuste plamy i kurz. Robimy to za pomocą szmatki nasączonej wodą i delikatnym środkiem czyszczącym, na przykład płynem do mycia naczyń.
Pozbyć musimy się również wszelkiego rodzaju pęknięć. Aby tego dokonać, należy ujednolicić starą powłokę poprzez jej zaszpachlowanie. Najpierw jednak wszystkie łuszczące się elementy należy usunąć drucianą szczotką.
Po wyrównaniu powierzchni i uzupełnieniu ubytków pora na szlifowanie. Następnie odpylamy powierzchnię ścian i gruntujemy. Po wyschnięciu preparatu gruntującego możemy przystąpić do malowanie. Prace rozpoczynamy od sufitu, a dopiero potem zabieramy się za ściany.
3. Tapetowanie – to kolejny sposób na tanie odświeżenie pokoju. Wystarczy jedynie odpowiednio przygotować podłoże i nakleić nową tapetę, aby cieszyć się nowym wystrojem wnętrza. Usunięcie resztek starych powłok to podstawowa czynność, jaką musimy wykonać. Pozwoli nam to na uzyskanie odpowiedniej przyczepności podłoża. Warto również zaszpachlować wszystkie ubytki oraz nałożyć preparat gruntujący. Na koniec pozostaje nam jedynie przykleić tapetę, wykorzystując jedną z dwóch metod:
smarowanie tapety i nałożenie jej na ścianę,
smarowanie ściany i nałożenie na nią tapety.
4. Zakup nowych dodatków – pozwalają one w szybki sposób odświeżyć wnętrze. Na rynku znajdziemy szereg rozmaitych dekoracji, które wzbogacą pomieszczenie, nadając mu zupełnie innego wyglądu.
Koszty remontu pokoju
Dobrze sporządzony kosztorys obejmować będzie nie tylko kwotę robocizny, ale również cenę wszystkich niezbędnych materiałów. Jeżeli zatem decydujemy się na to, aby wykonanie projektu powierzyć specjaliście, warto zadbać, żeby wykonał on dla nas również kosztorys. Do ostatecznej kwoty warto doliczyć 30% środków na nieprzewidziane wydatki.
Oto orientacyjne koszty części prac, jakie należy wykonać w trakcie remontu:
wynajęcie kontenera budowlanego – od 200 do 800 złotych, w zależności od wielkości kontenera,
profesjonalny projekt pokoju – od 90 złotych wzwyż za metr kwadratowy,
lakierowanie podłogi – od 10 zł/m2,
cyklinowanie podłogi – od 20 zł/m2,
układanie paneli – od 18 zł/m2,
układanie parkietu – od 50 zł/m2.
wyburzenie ścian – od 80 zł/ m2,
ściana z płyty gipsowo-kartonowej – około 35 zł/ m2,
tapetowanie – od 15 zł/m2,
malowanie ścian na biało – ok. 8 zł/m2,
malowanie ścian na kolor – od 10 zł/m2,
To jedynie zestawienie głównych prac przeprowadzanych podczas remontu. Do ogólnej kwoty doliczyć należy również wydatki związane z zakupem nowych mebli lub renowacją starych. Ostateczny koszt remontu zależy nie tylko od zakresu prac, ale również rodzaj użytych materiałów. Nie od dzisiaj bowiem wiadomo, iż za jakość trzeba zapłacić więcej.
Jak urządzić pokój?
Wszystko zależy przede wszystkim od przeznaczenia pomieszczenia. Musi być ono bowiem dopasowane do potrzeb osób, które będą w nim codziennie przebywały. Inaczej bowiem urządzimy pokój dziecięcy, a inaczej pokój gościnny. Ważne jest również wydzielenie sfery użytkowej i sfery relaksu, co pozwoli na wygodne korzystanie z wnętrza.
Jeżeli nie jesteśmy do końca pewni przeznaczenia pokoju, urządźmy go w neutralnym stylu, na przykład skandynawskim. W takim wnętrzu każdy będzie czuć się swobodnie. Istotną kwestią jest również oświetlenie. Jeden żyrandol w centralnym miejscu sufitu może nie wystarczyć, dlatego warto zastanowić się nad montażem kinkietów oraz lamp stojących.
Ekipa remontowa zobacz jak znaleźć wykonawcę Twoich prac remontowych.
Mamy na swoim koncie także kilka pełnych inwestycji budowy domów tu jednak wspieramy się zaprzyjaźnionymi ekipami remontowymi głównie z Bydgoszczy.
Pozostałe realizacje wykonujemy samodzielnie bez podwykonawców. Pozwala nam to na wystawienie 24 miesięcznej gwarancji na wykonane prace.
Ekipa remontowa z Bydgoszczy rozpoczyna prace po zawarciu umowy na realizację. Pozwala to na zapisanie wszystkich prac jakie chciałby przyszły inwestor wykonać w lokalu przeznaczonym do remontu. Znajduje się tam też końcowa wartość usługi.
Ekipa remontowa zajmuje się także zaopatrzeniem w materiały do remontu jeżeli jest taka potrzeba. Dysponujemy własnym transportem, przy większych ilościach wspomagamy się transportem np z Castoramy w Bydgoszczy.
Dobra ekipa remontowa, a w szczególności jej znalezienie wbrew pozorom nie jest wysoka trudność.
Przy kupnie mieszkania sam deweloper oferuje już wykończenie lokalu pod tzw klucz, jednak należy się spodziewać nieco wyższej ceny rynkowa a to za sprawą podwykonawców jakich wynajmuje firma wykonawcza dewelopera.
Sam zakup mieszkania lub domu jest przy tym najmniejszym problemem.
Ekipę remontową należy wybrać najlepiej z polecenia. Niekiedy jednak nie znamy swoim otoczeniu osób które niedawno korzystały z usług firmy remontowej w Bydgoszczy. Należy przy tym zachować spokój i wykazać się cierpliwością. Nie zawsze niska cena idzie w parze ze słaba jakością i odwrotnie wysoka cena nie gwarantuje wysokiej jakości realizacji. Koszty materiałów użytych do realizacji prac remontowych wraz z wynagrodzeniem ekipy remontowej stanowi niekiedy spory koszt dla naszego budżetu.
Warto także brać pod uwagę terminowość relacji prac. Większość z nich można zaplanować w kalendarzu przy znajomości czasu potrzebnego na przesychanie poszczególnych warstw można w przybliżeniu z dużym prawdopodobieństwem określić termin realizacji.
Firma remont4you.com.pl zawiera umowy na niezbyt odległe terminy z pewną tolerancją na ewentualne opóźnienia w pracach stąd niekiedy przy szybszej realizacji mamy zazwyczaj wolne terminy na wykonanie prac na już. Np. naprawy hydrauliczne czy też ułożenie płytek na balkonie czy tarasie.
Wykończenie łazienki czyli remont łazienki w kilku krokach a może więcej.
Coraz więcej osób próbuje swoich sił na polu wynajmu mieszkań widząc w tym swoisty sposób na oszczędzanie.
Przy zakupie mieszkania na rynku wtórnym trzeba jednak wziąć pod uwagę koszty związane z adaptację pomieszczeń czy kosztów związanych z wyremontowaniem lokalu.
Jest to zazwyczaj proces kosztowny stąd warto rozważyć tu połączenie opcji ekonomicznej z estetyką i trwałością. Jednym kryteriów spełniających te wymagania są płytki kamienne
Proces ten może być kosztowny, ponieważ jest to trwały materiał.
Dlatego coraz częściej kierujemy uwagę na ekonomiczne opcje, łączące trwałość, estetykę.
A takżei dostępność cenową. Jednym z takich rozwiązań są płytki kamienne, będące zarówno solidne jak i piękne.
Płytki kamienne to niewątpliwie atrakcyjna oferta. Niewątpliwie zabezpiecza elegancki wygląd jak i trwałość.
Ich duża dostępność na rynku pozwala też na swobodny wybór wielkości i wzornictwa. Dostępne są one praktycznie w cenach zbliżonych do zwykłych gresów. Z pewnością od lat mają one zastosowanie w naszych mieszkaniach.
Sam montaż wydaje się nie odbiegać znacznie od sposobu prowadzenia prac glazurniczych. Porównując ich układanie do wykonywanych przy zwykłych płytkach. Podsumowując efekt końcowy zapewni każdemu satysfakcję o wiele bardziej niż zastosowanie płytek gresowych ponieważ jest to lepsze rozwiązanie.
Wykończenie łazienki w Twoim domu.
Kamienie trwałe na lata.
Płytki kamienne przez lata eksploatacji będą zachowywały właściwą trwałość tym samym ta stosunkowo niewielka różnica cenowa zwróci się już po pierwszych latach eksploatacji łazienki.
Chcesz znaleźć zapewne idealne płytki dla siebie? W tym celu niestety trzeba przeszukać sporo sklepów.
Zarówno tych stacjonarnych ale i internetowych. Pewnie jest, że dzięki płytkom kamiennym będziesz miał oryginalne wnętrze. Z pewnością możliwe jest stworzenie funkcjonalnej i z pewnością wymarzonej łazienki. Będzie ona połączeniem trwałości a także estetyki. Ekonomia i Wasz projekt to murowany sukces inwestycji.
Łazienka czy pokój kąpielowy nabierają, zupełnie innego stylu. Innego bo jest to indywidualne wykonanie wg wyszukanego wzornictwa. Na wykończenie łazienki, oprócz wykonania okładzin ściennych składa się także wykonanie gładzi.
Na sufitach i ścianach. W tym wypadku jeżeli płytki gresowe nie są wypełnione do pełnej wysokośc. Remont łazienki będzie trwał relatywnie krótko ponieważ będzie dobrze rozplanowany.
Płytki gresowe czy szkliwione na ścianę – jakie należy wybrać.
Bezsprzecznie porównywanie oferty sklepowej nie jest łatwe. Kuszą one ofertą płytek gresowych. Promocyjnymi cenami płytek szkliwionych. Promocja goni promocję warto także spojrzeć na właściwości płytek. Patrzę na projekty łazienek wykonanych przez architekta. I nawet tu nie brakuje błędów. Związane są one z brakiem zastosowania wymiaru płytek. Wielkości fugi. Czy w końcu wystających ze ściany rewizji. Niekiedy nie uwzględniają nawet gniazd elektrycznych.
Już niedługo obszerny tekst w zakresie porad remontowych.
