Układanie płytek krok po kroku

Kładziesz płytki zobacz kilka porad zawodowców.

• Układanie terakoty – od czego zacząć?
• Przygotowanie podłoża
• Ustalenie układu płytek
• Układamy płytki na zaprawie klejowej
• Kleimy płytki do podłoża
• Fugowanie
• Układanie glazur
• Planujemy układ płytek
• Układamy glazurę
• Potrzebne materiały i narzędzia

Układanie terakoty – od czego zacząć?

Zanim przystąpimy do pracy, należy dokładnie zmierzyć dane pomieszczenie i zdecydować, w jaki sposób chcemy ułożyć daną posadzkę. Po wykonaniu pomiarów warto także przygotować szkic ułożenia płytek z uwzględnieniem wymiarów pomieszczenia i okładziny.

Porada eksperta:Jak liczyć potrzebną ilość płytek?– przy łączeniach prostych do powierzchni posadzki dodajemy około 5% więcej płytek,– przy naprzemiennych około 10%,– przy skośnych (karo) około 15%.

Warto także określić potrzebną liczbę płytek (pamiętając, by kupić ich o około 5-15% więcej), wybrać rodzaj i pojemność zaprawy fugującej, klej i ew. masę wyrównawczą lub folię w płynie. Obliczając powierzchnię pokrywaną płytkami, doliczmy także około 1-3% powierzchni, którą zajmują zwykle fugi.

Klej lub zaprawę klejową należy dobrać do podłoża, na jakim będziemy układać płytki ceramiczne, a także do rodzaju stosowanej okładziny. Zaprawy o wysokich parametrach sprawdzą się podczas mocowania płytek wielkoformatowych, gresowych, kwarcowych czy marmurowych. Mocniejsze zaprawy stosujemy także, jeśli płytki mają być mocowane na starych i trudnych podłożach (np. lastriko, elementach drewnopochodnych czy starej terakocie). W przypadku układania podłóg zewnętrznych należy wybrać zaprawę mrozoodporną.

Przygotowanie podłoża

Posadzkę należy dokładnie wyszczotkować i wyczyścić, usuwając także tłuste plamy odpowiednimi detergentami, a potem spłukać czystą wodą. Starą gładką posadzkę z płytek najlepiej zarysować szlifierką, gruboziarnistym papierem ściernym lub innym ostrym narzędziem, a znaczne nierówności podłoża pokryć zaprawą wyrównującą. Między podłożem a klejem można zastosować też tzw. folię w płynie, która zaimpregnuje i zabezpieczy daną powierzchnię. Pamiętajmy też, aby przystąpić do dalszych prac dopiero po całkowitym wysuszeniu czyszczonej powierzchni.

Gdy czyszczona powierzchnia będzie już gotowa, możesz zadbać o wyznaczenie linii, do której będziesz układać płytki. Warto o tym pamiętać, szczególnie gdy nie układasz płytek na całej powierzchni ściany, a tylko do pewnej wyznaczonej wysokości. Do wyznaczenia granicy takiego pokrycia ściany możesz wykorzystać drewnianą listwę, którą tymczasowo, na czas remontu, przykręcisz do ściany. 

Ustalenie układu płytek

W czasie planowania układu warto uwzględnić powierzchnię pomieszczenia, rozmiar płytek i miejsce na spoinę. Układanie posadzki wygodnie jest rozpocząć w przeciwległym do drzwi narożniku. Pierwszy rząd powinien być wyłożony z płytek całych, a układanie najlepiej zakończyć przy wyjściu. W przypadku układania płytek prosto możemy też podzielić pomieszczenie dwiema prostopadłymi liniami (na schemacie P i L, przechodzące przez punkt O).

Przed przyklejeniem płytek warto je ułożyć na wyznaczonej osi OP „na sucho” na podłożu, uwzględniając także szerokość spoin. Pozwoli to sprawdzić, czy dobrze rozplanowaliśmy układ i czy mamy odpowiednią ilość materiału.

Uwaga!Pamiętaj, aby w pomieszczeniach o powierzchni ponad 20 m² zastosować szczelinę dylatacyjną przy ścianach.

Układamy płytki na zaprawie klejowej

Szczególnie w pomieszczeniach narażonych na dużą wilgotność warto przeprowadzić kilkuetapowe przygotowanie podłoża, czyli gruntowanie, izolację, a także zastosowanie dodatkowej powłoki uszczelniającej (w kątach można użyć do tego celu specjalnej elastycznej taśmy uszczelniającej). Gdy mamy przygotowaną powierzchnię i zaplanowany układ płytek, przechodzimy do nakładania zaprawy klejowej. Odpowiedni klej do glazury należy rozrobić w zimnej wodzie. Mieszaj go mieszadłem, które zamontowane zostanie do wiertarki, włączonej na małe obroty. Małą ilość kleju, niezbędną do naprawy ubytków w glazurze możesz również rozmieszać ręcznie. Najlepiej wykonywać to szpachlą o grubości wskazanej przez producenta danej zaprawy (zwykle od 0,5 do 1 cm).

Aby zachować równą odległość między płytkami, użyj krzyżyków dystansowych. Klej rozprowadzaj równo po powierzchni, a następnie zębatą packą twórz na nim bruzdy. Bruzdy powinny być tym większe, im większa będzie przyklejana płytka. 

Jednorazowo najlepiej pokrywać powierzchnię nie większą niż 1 m2. Ułożony fragment delikatnie dociskamy – najlepiej zastosować do tego gumowy młotek. Po ułożeniu 2 równoległych rzędów rozpoczynamy układać prostopadły. Stosujemy też poziomicę, aby upewnić się, że terakota jest równo ułożona.

Kleimy płytki do podłoża

Płytki ceramiczne klejone są najczęściej do starych posadzek wykonanych z PCV, elementów drewnopochodnych oraz starych, dobrze osadzonych płytek. Aby mieć pewność, czy stare podłoże jest dobrze umocowane, najlepiej opukać je młotkiem murarskim – głuchy dźwięk może oznaczać, że połączenie jest niestabilne i nie warto nakładać na takie podłoże nowej warstwy. Elementy dawnej posadzki, które się ruszają, kruszą i łamią, usuwamy, gdyż ułożona na nich warstwa nie będzie trwała. Jeśli niestabilne są pojedyncze płytki, pozbywamy się ich i wypełniamy ich miejsce zaprawą cementowa i kruszywem. Powierzchnię należy oczyścić i odtłuścić – możesz zastosować odkurzacz warsztatowy, ostrą szczotkę oraz szpachelkę. Płaszczyznę można także zmatowić szlifierką lub papierem ściernym.

Czy wiesz, że…Zamiast usuwania starych powierzchni, można je wyrównać przyklejając lub mocując wodoodporne płyty gipsowo-kartonowe, gipsowo-włóknowe lub OSB.

Wybierając sposób klejenia płytek, warto zadecydować się na użycie produktów o zwiększonej przyczepności, najlepiej przeznaczonych do danego typu posadzki. Wybrany klej najlepiej rozprowadzamy zębatą szpachlą, pamiętając o tym, aby przed całkowitym wyschnięciem kleju usunąć krzyżyki dystansowe.

Fugowanie

Spoiny najlepiej jest wypełniać około 12 godzin po ułożeniu płytek i usunięciu krzyżyków dystansowych. Gotowe masy fugujące nakładamy kauczukową szpachlą tak, aby dokładnie pokryć wszystkie szczeliny. W przypadku fugowania w łazienkach czy kuchniach warto wybrać spoiny, które mają, dodatkowo chronią przed grzybem i pleśnią. Rogi i kąty zabezpieczamy warstwą silikonu sanitarnego, którego kolor można dobrać do spoin.

Koniecznie zwróć również uwagę na konsystencję fugi. Powinna ona dać rozprowadzić się swobodnie i zostawać w szczelinach. Podczas nakładania zmieniaj kąt rozprowadzania fugi, tak by dostała się ona do wszystkich szczelin. Do tej czynności używaj gumowej pacy, a po ok. 15 minutach usuń nadmiar fugi gąbką namoczoną wodą. 

Uwaga!Pamiętaj, aby w pomieszczeniach o dużej powierzchni nie stosować fugowania szczelin dylatacyjnych.

Zużycie fug jest zależne od grubości spoiny, jaką chcemy uzyskać i rodzaju fugi. Orientacyjnie można je przedstawić w taki sposób:Jak wspomniano, po nałożeniu masy fugującej powierzchnię przecieramy ścierką lub gąbką, tak aby oczyścić płytki, ale nie usunąć świeżo nałożonych fug. Po około 60-120 minutach posadzkę warto przetrzeć suchą szmatką i usunąć pozostałe resztki.

Układanie glazur

Podobnie jak w przypadku terakoty, istotne jest, aby podłoże było stabilne, suche i gładkie. W przypadku nierówności stosujemy zaprawę wyrównującą (nakładając warstwę o grubości około 0,8-1cm). Warstwa kleju zazwyczaj ma około 0,5 cm, ale należy ją dobrać do rodzaju płytek i miejsca, w jakim je układamy. Istotne jest także to, aby kolejne etapy prac przeprowadzać dopiero wtedy, gdy podłoże jest suche i gotowe do nałożenia kolejnej warstwy.

Uwaga!Pamiętaj, aby nie używać zaprawy klejowej do wyrównania podłoża – możliwe jest to tylko w przypadku klejów grubowarstwowych, które są specjalnie przeznaczone do tego celu.

Planujemy układ płytek

Przed przystąpieniem do pracy najlepiej wyznaczyć osie, które wyznaczą orientacyjne miejsca podczas dalszych prac i pozwolą precyzyjnie ułożyć płytki. Rozpoczynamy pracę od układania drugiego rzędu od dołu, na końcu wykonujemy ten najniższy. Pierwszą płytkę najlepiej ułożyć w rogu ściany, jaką chcemy pokrywać glazurą, a następnie, dodając planowaną szerokość fugi (2 do 5 mm), zaznaczyć poziomą linię biegnącą do drugiego narożnika (na schemacie A-B). Następnie w tym samym narożniku, dopasowując płytkę, wyznaczamy pionową linię (XY), wliczając także fugę. Punkt przecięcia linii poziomej (O) i pionowej będzie miejscem, od jakiego najwygodniej rozpocząć układanie pierwszego rzędu płytek ściennych.

Przed mocowaniem płytek, najlepiej „na sucho” ułożyć je przy ścianie, rozważyć ich układ i ewentualne docięcia, pamiętajmy też o wliczeniu miejsca na fugi. Jeśli będziemy docinać płytki, umieszczamy symetryczne fragmenty na obu końcach ściany.

Następnie przesuwamy pionową oś XY – na odległość równą pierwszej płytce (pełnej lub docinanej) oraz spoiny. W tym miejscu, pod osią AB, przybijamy listewkę poziomą, a listwę pionową wzdłuż osi XY . Pozwoli to stworzyć podstawowe linie ułożenia pierwszych rzędów płyt.

Układamy glazurę

Najlepiej najpierw układać całe płytki w wyższym rzędzie, stosując klej lub zaprawę klejową, którą równomiernie rozprowadzamy na powierzchni przy pomocy szpachelki i zębatej pacy, tworząc poziome bruzdy. Najczęściej stosuje się warstwę klejową o grubości do 0,5 cm. Pamiętajmy też, by jednorazowo pokrywać powierzchnię do 1 m2, a pacę trzymać pod jednym kątem. Cienką warstwę kleju można także nałożyć równomiernie na tylną stronę płytki

Glazurę układamy na pomocniczych listwach, używając krzyżyków, a ułożone płytki lekko dociskamy, tak aby przylegały do warstwy klejącej. Regularnie usuwamy warstwę kleju z powierzchni płytek i za pomocą poziomicy upewniamy się, że płytki są rozmieszczone równo. Zanim klej wyschnie, usuwamy krzyżyki dystansowe, a listwy demontujemy po około 12 godzinach po nałożeniu ostatniej płytki w danym rzędzie. Następnie układamy dolny rząd płytek, a na końcu płytki wymagające przycięcia. Podczas układania mozaiki najlepiej jest nakładać zębatą packą na jej tylną stronę warstwę kleju. Całość mocujemy na ścianie i delikatnie dociskamy drewnianą pacą.

Do cięcia płytek najlepiej stosować specjalne narzędzia do docinania płytek – ręczne lub elektryczne. Aby wykonać boczne przycięcie bez użycia elektronarzędzi – możemy odkruszyć fragment płytki obcęgami, a następnie wyrównać okrągłym pilnikiem. Jeśli otwór ma się znajdować na środku płytki, najlepiej przeciąć ją na pół i zastosować podobny sposób. Możemy także zastosować wiertarkę i otwornicę, pamiętając, by odwrócić płytkę podczas przewiercania i aby nie stosować udaru. Fugowanie odbywa się podobnie jak w przypadku układania terakoty – możemy wybrać fugi dekoracyjne o ciekawej fakturze i kolorze, a także odporne na pleśń. W narożnikach najlepiej zastosować fugi silikonowe albo specjalne listwy wykończeniowe.

Czy wiesz, że…Aby wywiercić w płytce niewielki otwór nie powodując jej zniszczenia lub pokruszenia, miejsce, w jakim ma się on znaleźć, dobrze jest zabezpieczyć dwoma kawałkami taśmy klejącej, ułożonymi w krzyżyk. W miejscu ich przecięcia używamy wiertarki bezudarowej z wiertłem węglikowym.

Potrzebne materiały i narzędzia

Aby płytki służyły Ci przez długi czas w niezmienionym kształcie, powinny zostać prawidłowo ułożone. Nie jest to jednak proste zadanie i by było możliwe, należy użyć odpowiednich preparatów, narzędzi oraz materiałów. Dzięki temu zadbasz nie tylko o doskonały wygląd wnętrza, ale także zapewnisz układanej glazurze wysoką trwałość. Tylko odpowiednio zamontowane płytki nie będą pękać i odpadać od podłoża pod wpływem codziennego użytkowania. 

Do sprawnego i poprawnego ułożenia glazury konieczne będą odpowiednie materiały, które znacząco ułatwią Ci pracę. Aby więc zmienić swoje wnętrze, potrzebujesz takich materiałów i akcesoriów jak: płytki, krzyżyki dystansowe, poziomica, wiertarka z mieszadłem, klej do glazury, packa zębata, paca gumowa do fugowania, szpachelka, gumowy młotek, ołówek, grunt do ścian, gąbka czy drewniana listwa. Przy odpowiednim doborze narzędzi i akcesoriów ułożenie płytek będzie naprawdę prostym zadaniem. 

Tekst zaczerpnięty z poradnika Castorama.